пуцяво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які паказвае дарогу, напрамак; які вядзе куды‑н., да чаго‑н. Ён відаць адусюль — пуцяводны маяк, — З новых плошчаў і вуліц, з-за Свіслачы зоркай, Дзе шуміць галасамі і музыкай парк,.. Быццам мора пасля праляцеўшага шторму. Танк.

•••

Пуцяводная зорка гл. зорка.

Пуцяводная ніць гл. ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

1. Злёгку нарумяніць, зрабіць румяным.

2. і без дап. Румяніць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбуйні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць больш буйным па памерах, аб’ёму, складу і пад. Узбуйніць калгасы. Узбуйніць птушкаферму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запэ́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) у чым.

Упэўніць, пераконваючы ў чым-н., абяцаючы што-н.

З. у сваёй адданасці і дружбе.

|| незак. запэ́ўніваць, -аю, -аеш, -ае; наз. запэ́ўніванне, -я, н.

|| наз. запэ́ўненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разупэ́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) у чым.

Довадамі прымусіць каго-н. адмовіцца ад сваіх перакананняў, ад упэўненасці ў чым-н.

Р. у правільнасці рашэння задачы.

|| незак. разупэ́ўніваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разупэ́ўненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

загарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гарланіць. // Крыкнуць, закрычаць на ўсё горла. Недзе ўскрыкнуў і загарланіў адзінокі певень. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсемяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; ‑нім, ‑ніце; зак., каго-што.

1. Засеяць насеннем. Абсемяніць поле.

2. Спец. Тое, што і асемяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвадні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Забяспечыць вадой, пабудаваўшы сістэму каналаў, сажалак, калодзежаў і пад. Абвадніць пустыню. Абвадніць рысавыя плантацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патала́ніць, ‑ніць; безас. зак., каму.

Абл. Пашанцаваць, пашчаслівіцца. [Селянін:] — Добры чалавек! Але вось шкада, што ў жыцці яму не паталаніла! Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Уявіць, убачыць у сне. Прытрызніўшы, што я далёка, Ты месца не знаходзіла. Хадыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)