заключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да заключыць.

2. Утрымліваць у сабе, мець у сваім складзе. Справаздача заключала ў сабе падрабязныя звесткі аб дзейнасці арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзнаўля́цца, ‑яецца; незак.

Мець уласцівасць узнаўляцца, стварацца нанава. Як мінерал, вада мае адну цудоўную якасць, якая вылучае яе сярод іншых, — здольнасць самаачышчацца і самаўзнаўляцца. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

appertain

[,æpərˈteɪn]

v.i.

нале́жаць, быць ча́сткай, мець дачыне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

count for

мець значэ́ньне, быць ва́ртым, зна́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

exercise an influence

мо́цна ўплыва́ць, мець ўплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

feel like

хаце́ць, мець ахво́ту або́ жада́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прэвалі́раваць

(ням. prävalieren, ад лац. praevalere = пераважаць, перавышаць)

мець перавагу, пераважаць (напр. павінны п. інтарэсы справы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дачыне́нне ср. (связь, участие) отноше́ние, каса́тельство, прича́стность ж.;

◊ мець дачыне́нне — а) име́ть отноше́ние, каса́тельство; б) относи́ться к де́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

усе́длівасць ж Áusdauer f -, Behárrlichkeit f -;

мець усе́длівасць Sítzfleisch háben (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ва́жыць

1. (мець вагу) wíegen* vi;

2. (узважваць) (áb)wíegen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)