павыво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Вывесці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павыводзіць коней. Павыводзіць формулы. Павыводзіць плямы. □ [Маладзіца:] — Лазабіралі [палякі] усё. Худобу з хлява павыводзілі... Колас. Глядзіш на .. падцёкі смалы і думаеш, хто ж гэтыя лініі мелам павыводзіў? Бяспалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запятля́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Заблытаць след (сляды), рухаючыся не па прамой лініі, а робячы петлі (у 2 знач.). Зайка запятляў, заблытаў свой след, схаваўся за куст. Карпюк.

запятля́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Пачаць пятляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

extension [ɪkˈstenʃn] n.

1. (of) пашырэ́нне, павелічэ́нне

2. (of) адтэрміно́ўка; праця́г (тэрміну), прадаўжэ́нне

3. (to) прыбудо́ва; праця́г (дарогі, лініі метро і да т.п.)

4. дадатко́вы, даба́вачны ну́мар (тэлефона);

My extension (number) is 25. Мой дадатковы нумар 25.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капітуля́нт

(с.-лац. capitulans, -ntis)

той, хто адступае перад цяжкасцямі, адмаўляецца ад цвёрдай лініі ў чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

матрыліне́йны

(ад лац. mater, -tris = маці + лінія)

заснаваны на сваяцтве па мацярынскай, жаночай лініі (напр. м. род).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нотахо́рд

(ад гр. notos = спіна + chorde = струна)

гібкі шкілетны цяж уздоўж сярэдняй лініі спіннога боку эмбрыёнаў хордавых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

патрыліне́йны

(ад лац. pater, -tris = бацька + лінія)

заснаваны на сваяцтве па бацькоўскай, мужчынскай лініі (напр. п. род).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плейстасе́йсты

(ад гр. pleistos = найбольш + seistos = страсянуты)

лініі на геаграфічнай карце, якія злучаюць пункты найбольшай сілы землетрасення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зраўнава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; зак.

1. Стаць роўным, гладкім, аднолькавым з кім-, чым-н.

Курган асеў, зраўнаваўся з зямлёй.

2. кім-чым. Рухаючыся, апынуцца побач, на адной лініі з кім-, чым-н.

Коннікі зраўнаваліся.

3. з кім-чым. Стаць роўным каму-, чаму-н. у якіх-н. адносінах; параўнацца.

З. з сябрамі ў вучобе.

Хто з ім можа з. ў гэтай справе.

|| незак. зраўно́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развярну́цца, -вярну́ся, -ве́рнешся, -ве́рнецца; -вярні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разваліцца, разбурыцца.

Старая хата развярнулася.

2. Павярнуцца, каб змяніць становішча або напрамак свайго руху.

3. Пра наяўнасць месца для пэўных дзеянняў.

Там не р., малы ўчастак.

4. Размясціцца ў шырыню па лініі фронту, прыняць баявы парадак (спец.).

|| незак. разваро́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разваро́т, -у, М -ро́це, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)