molehill [ˈməʊlhɪl] n. крато́вая ку́піна

♦

make a mountain out of a molehill ≅ рабі́ць з му́хі слана́; з камара́ каня́ рабі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nobble [ˈnɒbl] v. BrE, infml

1. псава́ць каня́, рабі́ць шко́ду каню́ (перад спаборніцтвам)

2. падкупля́ць, дава́ць ха́бар;

nobble witnesses падкупля́ць све́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tame​2 [teɪm] v. прыруча́ць, утаймо́ўваць, дрэсірава́ць;

tame a horse аб’язджа́ць каня́;

tame smb.’s tongue перан. укараці́ць чый-н. язык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

конна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да каня, коней, напр.: коннаартылерыйскі, коннаспартыўны;

2) які ажыццяўляецца з удзелам коней, напр.: коннаакрабатычны, коннабалетны, коннасувязны;

3) які мае адносіны да конегадоўлі, напр.: конназаводскі, конназаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабы́ла, -ы, мн. -ы, -бы́л, ж.

1. Самка каня.

2. Дошка з выразам для шыі і рук, да якой прывязвалі для пакарання бізуном (гіст.).

|| памянш. кабы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скочыць, скачком спусціцца ўніз.

С. з каня.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Не ўтрымаўшыся на чым-н., зваліцца, скінуцца.

Дзверы саскочылі з завесаў.

|| незак. саска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hough

[hɑ:k]

n., Anat.

путава́я ко́стка (у каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

boots and saddles

сыгна́л сяда́ць на каня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́рчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для прыпрэжкі каня ў дапамогу каранніку; барак. Хадзіць на ворчыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задратава́ць, ‑туе; зак., што.

Параніць нагу, зачапіўшы на хаду падковай другой нагі (пра каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)