Riff

n -(e)s, -e падво́дны ка́мень, рыф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hlbedelstein

m -(e)s, -e самацве́т, паўкашто́ўны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Пуштэ́нткамень, якім націраюць боты для глянцу’ (Бяльк.). Запазычанне, крыніца невядомая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

александры́т, ‑у, М, ‑рыце, м.

Каштоўны камень смарагдава-зялёнай афарбоўкі пры дзённым святле і чырвона-фіялетавы пры штучным асвятленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарсцвя́ны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка распадаецца на жарству. Жарсцвяны камень. // Які складаецца з жарствы, пакрыты жарствой. Жарсцвянае дно ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Поўзаць некаторы час. Доўга прыйшлося.. [хлопцам] папоўзаць, пакуль знайшлі невялікі, гладкі, крыху сплюшчаны камень. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цок, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння гуку, які атрымліваецца пры ўдары чым‑н. цвёрдым аб камень, метал і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надарва́цца сов., в разн. знач. надорва́ться; (повредить себе что-л. — ещё) надсади́ться;

вяро́ўка ~рва́лася — верёвка надорва́лась;

падыма́ючы ка́мень, ~ва́ўся — поднима́я ка́мень, надорва́лся (надсади́лся);

н. на рабо́це — надорва́ться на рабо́те

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

уз’е́хаць сов.

1. (на высокое место) взъе́хать, въе́хать;

у. на гару́ — взъе́хать (въе́хать) на́ гору;

2. (подмять колёсами) нае́хать;

машы́на ўз’е́хала ко́лам на ка́мень — маши́на нае́хала колесо́м на ка́мень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аданталі́т

(н.-лац. odontolithos, ад гр. odus, -ontos = зуб + lithos = камень)

1) зубны камень;

2) бівень выкапнёвай жывёліны (маманта, мастадонта).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)