а́трыум

(лац. atrium = пераддзвер’е)

выпінанне покрываў каля трахейнай адтуліны ў насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

базі́лікі

(гр. basilicos = царскі)

зборнікі візантыйскага права, складзеныя каля 890 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пуці́ў (пущу) ’адзінка меры каля сямі кілаграм’ (малар., Нар. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ама́ль, прысл.

Мала чаго не хапае да чаго‑н., ледзь не.., каля, блізка, прыблізна каля... Лапата была старая, іржа амаль наскрозь праела жалеза. Самуйлёнак. Амаль без асаблівых прыгод дабраліся.. [Астап і Міколка] да горада. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валту́зіцца несов., разг.

1. (около чего, с чем) вози́ться;

в. каля́ машы́ны — вози́ться о́коло маши́ны;

2. (шумно, суетливо двигаться) вози́ться; бара́хтаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́да ж. пого́да; (хорошее состояние атмосферы — ещё) вёдро ср.;

◊ чака́ць каля́ мо́ра ~ды — ждать у мо́ря пого́ды;

рабі́ць ~ду — де́лать пого́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курдзю́к, ‑а, м.

Тлушчавае адкладанне каля хваста ў некаторых народ авечак.

[Ад цюрк. куйрук — хвост.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мімае́зны, ‑ая, ‑ае.

Які праязджае міма. Мімаезныя людзі спыняліся каля абеліска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлю́стравы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля люстра, пад люстрам. Падлюстравы столік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паздзіра́цца, ‑аецца; зак.

Садрацца — пра ўсё, многае. Паздзіралася скура каля пазногцяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)