Адбаўля́цца ’імкнуцца пазбавіцца каго-небудзь’ (Нас.), адбаўляць ’змяншаць; частаваць’ (Нас., Касп.). Гл. бавіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падра́чыць ’падражніць’ (Сцяшк.) з польск. podręczyć ’памучыць каго-н., пакпіць над кім-н.’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пашыба́ць ’быць падобным на каго-н.’ (рэч., Мат. Гом.). З рус. пошиба́ть ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прича́стность ж. дачыне́нне, -ння ср. (да каго, да чаго), прычы́ннасць, -ці ж. (да каго, да чаго), прычыне́нне, -ння ср. (да каго, да чаго); прынале́жнасць, -ці ж. (да каго, да чаго), заме́шанасць, -ці ж. (у чым); удзе́л, -лу м. (у чым); звя́занасць, -ці ж. (з чым); см. прича́стный​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак., каго (што).

Прымушаць баяцца каго-, чаго-н., выклікаць у каго-н. страх.

С. дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тыра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., каго (што).

Мучыць каго-н., здзекавацца з каго-н.

Ён тыраніў нават сваіх родных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вырака́цца (каго, чаго) несов. отрека́ться (от кого, чего); отверга́ть (кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́рачыся (каго, чаго) сов. отре́чься (от кого, чего); отве́ргнуть (кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зрака́цца (каго, чаго) несов., разг. отрека́ться (от кого, чего); см. зрачы́ся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падалуча́цца (да каго, чаго) сов. (о многих) присоедини́ться (к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)