тані́н, -у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і мае дубільныя і вяжучыя ўласцівасці, выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. тані́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зале́ссе, ‑я, н.

Мясцовасць, якая знаходзіцца за лесам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заску́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за скурай; падскурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны ў міжаконні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжрэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны паміж рэкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наддзвярны́, ‑ая, ‑ое.

Які знаходзіцца, змяшчаецца над дзвярамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наску́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, праяўляецца на скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца пад брухам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падканво́йны, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца пад канвоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падны́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пад ныркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)