Verbum

маёмасць, -і, ж.

Тое, што належыць каму-н., знаходзіцца ў чыім-н. уладанні; уласнасць.

Нерухомая м.

Асабістая м.

Дзяржаўная м.

|| прым. маёмасны, -ая, -ае.

перашы́ек, -ы́йка, мн. -ы́йкі, -ы́йкаў, м.

Паласа сушы, якая злучае два мацерыкі ці знаходзіцца паміж двума воднымі масівамі.

Суэцкі п.

|| прым. перашы́ечны, -ая, -ае.

раздаро́жжа, -а, н.

Месца, дзе сходзяцца і разыходзяцца дарогі, ростань.

◊

На раздарожжы — у стане сумнення, роздуму, хістання, у нерашучасці (быць, стаяць, знаходзіцца і пад.).

стрые́чны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў сваяцтве па дзеду ці бабцы з дзецьмі іх сыноў або дочак; дваюрадны.

Стрыечная сястра (дачка цёткі ці дзядзькі).

суме́жны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца непасрэдна побач; суседні; цесна звязаны з чым-н., блізкі.

С. ўчастак бульбы.

Сумежныя галіны навукі.

|| наз. суме́жнасць, -і, ж.

тані́н, -у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і мае дубільныя і вяжучыя ўласцівасці, выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. тані́навы, -ая, -ае.