Ве́янка 1 ’машына для веяння збожжа’ (Кліх), палес. віянка ’шуфлік’ (Тарн.), лун. ве́енка ’драўляны шуфлік для ручнога веяння’ (Шатал.). Укр. ві́янка ’веянне збожжа’, рус. урал., сіб. ве́янка ’веялка, машына для веяння’. Усх.-слав. утварэнне з суф. ‑k‑a ад прыметніка vějanъ. Да ве́яць (гл.).
Веянка 2 ’павека’ (свісл., Шатал.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад веяць (гл.). Аналагічныя суадносіны ў лексемы веялка ’шуфлік’ ⟷ веялка ’павека’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Се́міны ‘збожжа, якое прызначана на насенне (у процілегласць е́мінам — збожжу, якое прызначала на ежу)’ (Нік., Оч.), ‘насенне’ (Касп.), се́мінка ‘насенная бульба’ (Янк. 3., Бяльк., Юрч., Нар. сл., Нар. лекс.). Рус. пск., наўг., цвяр. се́мины ‘збожжа на насенне’, каш. senionka ‘насенная бульба’. Ад сем‑ (гл. семя) з суф. ‑ін, ‑інк(а); магчыма, фанетычна трансфармаванае *семяны, мн. л. ад семяно́ ‘насенне’ (усх.-бел., ЛА, 2).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мазы́рка ’бочка для дабра, збожжа’ (браг., Мат. Гом.). Відавочна, ад назвы горада Мазыр. Гэта бочка павінна была чымсьці адрознівацца ад немазырскіх.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fan
I [fæn]
1.
n.
1) ве́ер -а m.
2) вэнтыля́тар -а m. (у пако́і)
3) ве́ялка f. (для збо́жжа)
2.
v.t.
1) абма́хваць ве́ерам
2) разьдзьму́хваць (аго́нь)
3) ве́яць (збо́жжа)
II [fæn]
n. informal
1) энтузія́ст -а m., энтузія́стка f.; фана́т -а m.
2) Sport заўзя́тар -а m., заўзя́тарка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Падры́заваць ’падабраць венікам збожжа (знізу ўверх)’ (Сцяшк. Сл.), пудрызовува́ты ’падграбаць лапатай’ (Выг. дыс.). Да рэзаць; у гэтай форме, відаць, украінізм, параўн. підрізува́ти.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
склад, сховішча, схова, база, пакгаўз / для збожжа: элеватар / для зброі: арсенал
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
bin
[bɪn]
1.
n.
1) скры́ня f., засе́к -у m. (для збо́жжа, ву́гальля)
2) Brit. скры́нка для сьме́цьця
2.
v.t.
скіда́ць у скры́ні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
harvest
[ˈhɑ:rvɪst]
n.
1) жніво́ n. (збо́жжа), збор -у m. (садавіны́, мёду)
2) ураджа́й -ю m.
3) вы́нікі pl. only, плён -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ве́яць
1. с.-г. (збожжа) (Korn) schwíngen* vt, wórfeln vt;
2. (пра вецер) wéhen vi;
3. (пра сцягі́) wéhen vi, fláttern vi;
4. безас ве́е вясно́й der Frühling líegt in der Luft
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ваго́н, ‑а, м.
Транспартны сродак, прызначаны для перавозкі пасажыраў і грузаў па рэйкавых дарогах. Трамвайны вагон. Пасажырскі вагон. // чаго. Колькасць грузу, якая змяшчаецца ў ім. Вагон збожжа, дроў.
•••
Мяккі вагон — пасажырскі вагон з мяккімі сядзеннямі.
Цвёрды вагон — пасажырскі вагон з цвёрдымі сядзеннямі.
[Англ. wag(g)on.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)