1) разнавіднасць дробназярністага кварцу пераважна бура-чырвонага колеру; выкарыстоўваецца для мастацкіх і ювелірных вырабаў;
2) гатунак шкла.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Злы́дкі ’нязручныя сані’ (вілен.Кіркор). З літ.slides ’лыжы’ ці šlėdės ’гатунак саней’ з суфіксацыяй (‑к‑) і зменай пачатковага зычнага на з‑. Лаўчутэ, Сл. балт., 111.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
przedni
1. пярэдні;
~a szyba — ветравое шкло;
2.вайск. перадавы, галаўны;
3. найвышэйшы (гатунак)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
напалео́н
(фр. Napaleon = імя французскага імператара)
1) чалавек з надзвычай уладалюбівымі імкненнямі;
2) від торта;
3) гатунак каньяку;
4) разнавіднасць яблыні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Бэ́ра ’гатунак грушы’. Рус.бе́ре, польск.bera і г. д. Запазычанне з зах.-еўрап. моў (паводле Варш. сл., 1, 115, з франц.beurré). Бел. слова непасрэдна з польск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Атразьні́ ’гатунак ботаў’ (Касп., ЭШ). Няясна. Націск не дае магчымасці параўнаць з рус.дыял.отрадный ’парадны’; магчыма, ад кораня *rez‑ (адразаць), але няма ні фармальнага, ні семантычнага падмацавання гэтаму.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Партве́йн ’гатунак моцнага вінаграднага віна’ (ТСБМ). З рус.портве́йн ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 80), дзе праз ням.Portwein з англ.portwine ’віно з Порту’ (Клюге-Гётце, 453; Фасмер, 3, 335).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трып ‘шарсцяная варсістая тканіна’ (ТСБМ), ‘аксаміт’ (Шымк. Собр.). Запазычана праз польск.tryp ‘гатунак аксаміту’ з ням.Tripp ‘тканіна з воўны або бавоўны, падобная на аксаміт, паўплюш’ (Вінцэнц; Брукнер, 579).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bird’s-eye
[ˈbɜ:rdzaɪ]1.
adj.
з птушы́нага палёту
a bird’s-eye view — від з вышыні́ птушы́нага палёту
2.
n.
гату́нак парка́лю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паду́шачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
1.Памянш.да падушка (у 1 знач.); невялікая падушка. На многіх сенніках былі ўжо засланы прасціны, ляжалі падбітыя падушачкі, а самі гаспадыні прыхарошваліся.Пальчэўскі.//перан. Тое, што нагадвае па мяккасці, выпукласці і пад. невялікую падушку. Падушачкі пальцаў.
2.пераважнамн. (паду́шачкі, ‑чак). Гатунак цукерак з начынкай, якія нагадваюць па форме падушку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)