leading [ˈli:dɪŋ] adj.
1. вяду́чы, кіру́ючы, перадавы́;
a leading industrial nation вяду́чая/перадава́я індустрыя́льная краі́на
2. асно́ўны, гало́ўны;
a/the leading part гало́ўная ро́ля (у фільме, п’есе)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
main2 [meɪn] adj. гало́ўны, асно́ўны;
the main thing гало́ўнае;
The main thing is not to panic. Галоўнае – не панікаваць.
♦
in the main нао́гул, у асно́ўным
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
архітра́ў
(фр. architrave, ад гр. archi = галоўны + trabs = бэлька)
архіт. галоўная бэлька, ніжняя частка антамблемента.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
хайвэ́й
(англ. highway, ад high = інтэнсіўны, галоўны + way = шлях, дарога)
скарасная аўтастрада з аднабаковым рухам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Тарнавы́ ’плытагон, які кіруе плытом з дапамогай жэрдкі-руля’ (Скарбы), ’чалавек, які кіруе плытом пры дапамозе доўгага вясла — апачыны’ (гродз., Нар. сл.), тарно́вы ’плытагон, які пры дапамозе завостранага кала затрымлівае плыт’ (маст., Жыв. сл.). Відаць, тое ж, што і стырнавы́ ’галоўны плытнік, што кіруе плытом’ (ТСБМ), ад стыр, стырно́ ’рулявое вясло’ (гл.); параўн. таксама тарнаваць 2, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
óber
a
1) ве́рхні, вышэ́йшы
2) гало́ўны, старэ́йшы, вярхо́ўны
die ~en Schúlklassen — старэ́йшыя кла́сы шко́лы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
arterial
[ɑ:rˈtɪriəl]
adj.
1) артэрыя́льны
the arterial walls — сьце́нкі артэ́рыяў
2) магістра́льны, гало́ўны
an arterial highway — магістра́льная аўтастра́да
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
keystone
[ˈki:stoʊn]
n.
1) наро́жны ка́мень
2)
а) асно́ва f., найважне́йшая ча́стка чаго́-н.
б) істо́тны, гало́ўны пры́нцып
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выка́знік, ‑а, м.
1. Галоўны член сказа, які абазначае дзеянне ці стан прадмета, выражанага дзейнікам; прэдыкат. Просты, састаўны выказнік.
2. Тое, што і выразнік. У імкненні служыць мастацкім словам простаму люду ці, інакш кажучы, быць выказнікам яго гора Багушэвіч даволі часта засяроджваў увагу амаль выключна на сацыяльных аспектах жыцця. Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
referee1 [ˌrefəˈri:] n.
1. law арбі́тр; траце́йскі суддзя́
2. sport рэ́феры, суддзя́ (у некаторых відах спорту);
a chief referee гало́ўны суддзя́
3.BrE рэцэнзе́нт-экспе́рт; а́ўтар во́дзыву
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)