Скру́пул ‘малая колькасць, крупинка’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), скру́пулка памянш. (Нас., Байк. і Некр.). З польск. skrupuł ‘дробная адзінка вагі (у аптэкарскай справе)’, таксама як і рус. скру́пул ‘тс’ (Кюнэ, Poln., 97); польскае да лац. scrupulus ‘маленькі востры каменьчык; сумненне, апаска’ (Варш. сл., 6, 181).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
savoury [ˈseɪvəri] adj.
1. салёны; во́стры (пра стравы)
2. апеты́тны, сма́чны;
savoury food сма́чная е́жа
3. прые́мны, прыва́бны;
not a very savoury reputation няпэ́ўная рэпута́цыя;
not a very savoury district непрыго́жы раён
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
keen
I [ki:n]
adj.
1) во́стры (пра боль, до́сьціп); рэ́зкі, прані́зьлівы (ве́цер); вялі́кі, мо́цны
keen competition — мо́цная канкурэ́нцыя
2) ху́ткі, прані́клівы (ро́зум, по́зірк); нагляда́льны, назіра́льны; то́нкі, во́стры (пачуцьцё ню́ху)
•
- a keen man of business
- be keen about
- a keen sportsman
II [ki:n]
1.
n.
плач, галашэ́ньне па нябо́жчыку
2.
v.i.
галасі́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prick
[prɪk]
1.
n.
1) уко́л -у m.
а) дзе́яньне
б) уко́латае ме́сца
2) вастрыё n.
3) во́стры боль
2.
v.t.
1) уко́лваць, кало́ць
2) настаўля́ць
the dog pricked his ears — саба́ка наста́віў ву́шы
3.
v.i.
спрычыня́ць або́ адчува́ць во́стры боль
•
- kick against the pricks
- prick up the ears
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
звяк 1, ‑у, м.
Рэзкі металічны ці шкляны гук. У тры рады павозкі, На сотні вёрст абоз: Дубовых спіцаў лёскат, І звяк старых атос. Пушча. У пакой урываецца свежы подых паветра, востры пах зямлі і зеляніны, шкляны звяк кропель і — радасць. Скрыган.
звяк 2, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца ў значэнні дзеясловаў звякаць і звякнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зо́ркі, ‑ая, ‑ае.
Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы. Убачыўшы .. [шчупака] сваім зоркім вокам, каршун кінуўся на рыбіну з вышыні. В. Вольскі. Бабка Наста стаяла збоку, глядзела сваімі яшчэ даволі зоркімі вачамі, але нічога не чула, і дакорліва ківала галавой. Шамякін. // Праніклівы, пільны, уважлівы. Будзь жа смелым і адважным, Зоркім цёмнымі начамі. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́каваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
1. Куючы, зрабіць што‑н. Выкаваць серп. □ Нарэшце ён [бацька] выкаваў у кузні востры нож-кінжал і .. падаўся ў маёнтак пана Мазурскага. Якімовіч.
2. перан. Цярпліва стварыць, выхаваць што‑н. Выкаваць кадравую армію. □ Ты ў нас выкаваў мужнасць, Якая жалеза скрышыла; Ты ў нас выкаваў веру: Нам праца любая пад сілу. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уто́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.
Уткнуць, усадзіць што‑н. вострае, тонкае ў глыб або ўнутр чаго‑н. Андрэй спыніўся, узяў жмут вільготнай травы, абцёр касу, уторкнуў востры канец касільна ў зямлю. Дуброўскі. // Уставіць, палажыць што‑н. Трэнер панюхаў букецік, а потым, не падымаючыся з канапы, уторкнуў яго ў вузенькую.. вазу, што стаяла на падаконніку. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sting1 [stɪŋ] n.
1. джа́ла (насякомага)
2. bot. пяку́чы валасо́к
3. во́стры боль, уку́с (камара, пчалы і да т.п.), апёк (крапівою)
♦
a sting in the tail infml са́мае непрые́мнае – у канцы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
цэйтно́т
(ням. Zeitnot, ад Zeit = час + Not = неабходнасць)
1) недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў пры гульні ў шахматы, шашкі;
2) перан. востры недахоп часу ў якой-н. справе.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)