вы́маразіцца, ‑разіцца; зак.

1. Загінуць ад марозу.

2. Страціць на марозе ваду, вільгаць.

3. Выстудзіцца ад марозу. Хата вымаразілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюпбэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Металічная бэлька, прызначаная для спуску шлюпак на ваду і падымання іх на борт.

[Гал. sloepbalk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлюпаце́ць, хлю́паць разм.

1. (пра ваду) glúcksen vi;

2. (па гразі) pátschen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сту́па​I ж.: Mörser m -s, -;

◊

таўчы́ ваду́ ў сту́пе léeres Stroh dréschen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flush​2 [flʌʃ] v.

1. прамыва́ць, змыва́ць (струменем вады); спуска́ць ваду́ (у прыбіральні); прамыва́цца, змыва́цца;

infml выганя́ць

2. (па)чырване́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; незак., што.

1. Муціць, рабіць каламутным.

К. ваду.

2. перан. Выклікаць неспакой, баламуціць, уносіць беспарадак.

|| зак. закаламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; -му́чаны (да 1 знач.), скаламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; -му́чаны, ускаламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; -му́чаны і пакаламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; -му́чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зале́зці, -зу, -зеш, -зе; -ле́з, -ле́зла; -ле́зь; зак.

1. на што. Падняцца, забрацца.

З. на дрэва.

2. у што. Увайсці, пранікнуць куды-н. (разм.).

З. ў машыну.

З. ў ваду.

З. ў кішэню.

◊

Залезці ў доўг — стаць даўжніком каго-н.

|| незак. зала́зіць, -а́жу, -а́зіш, -а́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́ршчыць несов., в разн. знач. мо́рщить;

м. лоб — мо́рщить лоб;

ве́цер м. ваду́ — ве́тер мо́рщит во́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БАЛА́СТ

(галанд. Ballast),

1) груз (вада, пясок і інш.), які забяспечвае ўстойлівасць і асадку карабля. Сучасныя марскія судны, асабліва падводныя лодкі, выкарыстоўваюць як баласт ваду (заліваецца ў баластавыя цыстэрны).

2) Груз для рэгулявання пад’ёмнай сілы паветраплавальнага апарата (напр., аэрастата).

3) Слой сыпкіх матэрыялаў (друз, гравій і інш.) на чыг. палатне, які стварае пругкую аснову для шпалаў чыг. пуці, адводзіць ваду, перашкаджае падоўжным і папярочным перамяшчэнням рэйка-шпальнай рашоткі, забяспечвае плаўны ход рухомага саставу.

2) У пераносным значэнні — усё лішняе, непатрэбнае.

т. 2, с. 239

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ксіле́ма

(ад гр. ksylon = дрэва)

асноўная тканка наземных раслін, якая праводзіць ваду і раствораныя ў ёй мінеральныя солі; драўніна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)