спако́й, -ю, м.

1. Стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму.

Хвораму дзіцяці патрэбен с.

Пакінуць каго-н. у спакоі (перастаць турбаваць).

2. Ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне.

Прыемны с. на душы.

Захоўваць с.

◊

Вечны спакой — смерць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звя́занасць, ‑і, ж.

Уласцівасць звязанага (у 2 знач.); адсутнасць свабоды і лёгкасці ў рухах. Звязанасць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескульту́рнасць, ‑і, ж.

Адсутнасць усякай культуры; культурная адсталасць. Навекі адыходзяць у нябыт забабоны, цемра, бескультурнасць. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязду́мнасць, ‑і, ж.

Адсутнасць думак, інертнасць мыслення; бяздум’е. На Ніну раптам найшла нейкая дзіўная бяздумнасць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́злюдзь, ‑і, ж.

Разм. Адсутнасць людзей; бязлюддзе. Навокала безлюдзь і цьма, І толькі гігікаюць совы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладу́шша, ‑а, н.

Адсутнасць мужнасці, цвёрдасці духа; маладушнасць. [Каменданта] не маглі абвінаваціць у баязлівасці ці маладушшы. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадабе́нства, ‑а, н.

Адсутнасць падабенства; розніца. Першае, што кінулася нам у вочы, гэта непадабенства вуліц. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несумле́нна,

1. Прысл. да несумленны.

2. безас. у знач. вык. Пра адсутнасць сумленнасці. Даваць хабар несумленна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schláppheit

f -, -en

1) вя́ласць, адсу́тнасць эне́ргіі, баязлі́васць

2) дру́зласць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

хапі́цца, хаплю́ся, хо́пішся, хо́піцца; зак.

1. гл. хапацца.

2. каго-чаго. Успомніўшы, пачаўшы шукаць, раптоўна выявіць адсутнасць каго-, чаго-н.

Хапіўся ключоў, а іх няма.

3. Агледзеўшыся, спахапіцца, раптоўна заўважыць што-н.

Хапіўся, што хату не замкнуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)