Beschéid

m -(e)s, -

1) адка́з; тлумачэ́нне, указа́нне

2) рашэ́нне; заключэ́нне

~ wíssen* (über A) — быць у ку́рсе (пра што-н.)

~ ságen — паве́даміць, перада́ць, даць адка́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odzew, ~u

м. [od-zew]

1. водгук;

odzew samicy — водгук самкі (саміцы);

2. вайск. водзыў; адказ;

hasło i odzew — пароль і водзыў (адказ)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пас​3

(фр. passe = прапускаю, не гуляю)

вокліч у картачнай гульні, які абазначае адказ удзельнічаць у розыгрышы да наступнай раздачы карт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

daraufhín

adv у адка́з на гэ́та; пасля́ таго́; на падста́ве гэ́тага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

u. A. w. g.

= um Antwort wird gebeten – просьба даць адказ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gruff [grʌf] adj.

1. няве́тлівы, гру́бы (асабліва пра манеру размаўляць);

a gruff reply гру́бы адка́з

2. гру́бы, рэ́зкі; хры́плы (пра голас)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэ́пліка

(фр. réplique, ад лац. replicare = пярэчыць)

1) кароткая заўвага, пярэчанне, адказ, выкрык з месца на сходзе (напр. падаць рэпліку);

2) адказ на словы субяседніка ў сцэнічным дыялогу, а таксама канец фразы, апошнія словы адной дзеючай асобы, непасрэдна за якой гаворыць другая;

3) паўтарэнне музычнай фразы іншым голасам або ў іншай танальнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дадатко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца дадаткам, дабаўкай да чаго‑н. асноўнага. Дадатковая прадукцыя. Дадатковы рэйс. Дадатковыя заняткі. □ Не ведаючы, якую адзнаку паставіць за адказ — не чуў, ці правільны ён — Пётр Пятровіч задаў Міхасю дадатковае пытанне. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stinger

[ˈstɪŋər]

n.

1) джа́ла n.

2) насяко́мае, яко́е джа́ліць

3) informal е́дкі адка́з або́ заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pettish

[ˈpetɪʃ]

adj.

зласьлі́вы; кры́вы; капры́зьлівы

a pettish reply — зласьлі́вы адка́з

a pettish child — капры́зьлівае дзіця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)