АЛМАСЗАДЭ́ Гамэр Гаджы Ага кызы
(н. 10.3.1915, Баку),
азербайджанская артыстка балета, балетмайстар. Нар. арт. СССР (1959). Пачала выступаць у 1930, была першай азерб. балерынай. Скончыла Ленінградскае харэагр. вучылішча (1936). Салістка, з 1953 гал. балетмайстар Азерб. т-ра оперы і балета. Сярод партый: Гюльянак («Дзявочая вежа» А.Бадалбейлі), Гюльшэн («Гюльшэн» С.Гаджыбекава, Дзярж. прэмія СССР 1952), Айша («Сем прыгажунь» К.Караева). Паст. : «Гюльшэн» (1950), «Чырвоная кветка» Р.Гліэра (1954), «Шур» Ф.Амірава (1968) і інш.
т. 1, с. 264
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Мудраге́ ль ’круцель, хітрун, шэльма’, ’выдумшчык’, ’разумнік’ (ТСБМ , Нас. , Гарэц. ), ’дзівак, камедыянт’ (КЭС , лаг. ), ’мудрэц, педант’ (кобр. , КЭС ). Укр. мудраге́ ль , мудраг̌ель . Польск. mędrohel , mudrahel з укр. (Варш. сл. , 2, 934). Міхневіч (БЛ , 1, 72) выдзяляе нізку суфіксаў ‑ага , ‑ель . Можна, аднак, разглядаць бел. мудрагель як кантамінаванае ўтварэнне ад экспрэсіўных: бел. ⁺мудра́ га (< mǫdręga ) і польск. mędrala , mądrela .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
но́ венькі , ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Зусім новы (у 1 знач.). У той вечар гаспадары сыходзіліся глядзець на новенькую жняярку. Чорны .
2. у знач. наз. но́ венькае , ‑ага , н. Навіна. [Гарлахвацкі:] Сядайце, расказвайце, што новенькага. Як жывём, працуем? Крапіва .
3. у знач. наз. но́ венькі , ‑ага , м. ; но́ венькая , ‑ай , ж. Навічок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насяко́ мыя , ‑ых; адз. насякомае, ‑ага , н.
Клас беспазваночных членістаногіх жывёл, да якога адносяцца мухі, пчолы, мурашкі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўро́ тны , ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да паўроты. Паўротны камандзір. // у знач. наз. паўро́ тны , ‑ага , м. Камандзір паўроты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замко́ вы 1 ‑ая, ‑ае.
Тое, што і замочны.
замко́ вы 2 ‑ага , м.
Спец. Назва ваеннаслужачага пры артылерыйская гармаце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доўгагало́ вы , ‑ая, ‑ае.
1. З доўгай галавой.
2. у знач. наз. доўгагало́ вы , ‑ага , м. Тое, што і даліхацэфал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́ льнічы , ‑ага , м.
Гіст. Адно з вышэйшых баярскіх званняў у Старажытнай Русі, а таксама асоба ў гэтым званні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ha
ага ; а; ну;
ha! tu jesteś? — а (ага )! ты тут?;
ha cóż, nie zgadłem! — ну што ж, (я) не адгадаў!;
że aż ha! — што за цуд!;
ha ha ha! — ха-ха-ха!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
juror
[ˈdʒʊrər]
n.
1) прыся́ жны -ага , прыся́ глы -ага m. а́ я, прыся́ глая f.
2) ся́ бра журы́
3) чалаве́ к, які́ прысягну́ ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)