гавя́джы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які мае адносіны да гавяды. Пахла сухою зямлёю і гавяджым гноем. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дападкі́, ‑ая, ‑ое.

Абл. Дасціпны, спрытны; пранырлівы. [Зося з Рыгорам] бачылі, як дападкія вароны старанна рэвізавалі праложаную баразну. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыжа́ка, ‑і, ДМ ‑жацы, ж.

Абл. Дрыжыкі. Нервовая дрыжака прабірала ўсё цела, і.. [Пятрусь] змаўкаў. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захаладзі́цца, ‑джуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; зак.

Абл. Змерзнуўшы, прастудзіцца. — Я захаладзіўся і, мусіць, перанёс запаленне лёгкіх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяя́цца, пяецца; незак.

Абл. Спявацца. Песня і без свята пяецца — свята без песні не святкуецца. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., што.

Абл. Скалупаць. [Сёмка:] — Толькі, відаць, не скалупіш таго, што прыкіпела... Кандрусевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаржэ́ць, ‑эе; зак.

Абл. Высахнуць, зацвярдзець. Счарнела пад бярозаю карытца. Зацвіў, скаржэў бярозавік на дне. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спро́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Прадаць усё. [Захаравы:] — Спродалі мы зямлю — ды ў Сібір. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́ўнік, ‑у, м.

Абл. Тое, што і цяўе. Бабка Марыля порсценька прыкідала Ірку свежым цяўнікам. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чашчаві́к, ‑а, м.

Абл. Падбярозавік. Далей пад лагі ў бярэзніку — чырвоныя падасінавікі і белыя чашчавікі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)