абза́ц

(ням. Absatz)

1) водступ управа (чырвоны радок) у пачатку тэксту або яго часткі;

2) адносна закончаная ў сэнсавых адносінах частка тэксту ад аднаго чырвонага радка да наступнага.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бітлз

(англ. beatles, ад beat = рытм)

англійскі маладзёжны вакальна-інструментальны квартэт 60-х гадоў XX ст., а таксама ўтвораны на яго ўзор ансамбль у Заходняй Еўропе і Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

відэамагнітафо́н

(ад лац. video = бачу + гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу на магнітную стужку візуальнага адлюстравання і яго гукавога суправаджэння з далейшым іх узнаўленнем на тэлеэкране.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

kreska

ж.

1. рыса, рыска; штрых;

2. злучок; працяжнік;

3. перан. выбарчы голас;

przyszła kreska na Matyska — прыйшла і яго чарга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamęt, ~u

м. замяшанне; неразбярыха; мітусня;

korzystać z ~u — карыстацца замяшаннем;

(on) ma zamęt w głowie — y яго ў галаве неразбярыха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamroczyć

zamroczy|ć

зак. атуманіць; зацямніць; азмрочыць; зацьміць;

cios go ~ł — удар яго аглушыў;

~ło mnie — у мяне пацямнела ў вачах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaświecić się

zaświeci|ć się

зак.

1. засвяціцца; запаліцца;

2. засвяціцца; заззяць; заблішчэць;

~ły mu się oczy — у яго заззялі вочы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

затаўха́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Замучыць, стаміць таўхаючы. У натоўпе яго зусім затаўхалі.

затаўха́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць таўхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захваста́ць ​1, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., каго.

Разм. Засячы хлыстом, папругай і пад. Захвастаць яго да паўсмерці.

захваста́ць ​2, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак.

Разм. Пачаць хвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць белым; пабялець. Пазняк збялеў. Усе, убачыўшы яго твар, адразу сціхлі. Дуброўскі. То збялее хлопец, як папера, то зальецца чырванню. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)