das álles verékelte nur séinen Besúch — усё гэ́та пакі́нула непрые́мнае ўра́жанне ад яго́ наве́двання [візі́ту]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Barométer
n -s, - баро́метр
vom [das] ~ áblesen* — здыма́ць паказа́нні баро́метра
◊ sein ~ steht auf Sturm — разм. у яго́ дрэ́нны настро́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
befállen
*vt напада́ць (на каго-н., на што-н.); ахапі́ць (каго-н.)
Furcht befíel ihn — яго́ ахапі́ў страх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fórtleben
vi праця́гваць жыць, увасабля́цца (у чым-н.)
sein Náme wird durch die Jahrhúnderte ~ — яго́ імя́ перажыве́ стаго́ддзі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ábweisen
*vt
1) адхіля́ць; адмаўля́ць; адсыла́ць
er wúrde abgewíesen — яму́ далі́ адка́з, яго́ не прынялі́
2) адбіва́ць (наступ)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Аб ’сёння’ паўн.-слав. Праславянскі характар яго даводзіцца, магчыма, яшчэ балтаславянскай канструкцыяй тыпу бел.аб ноч ’на працягу ночы’. Параўн. рус.ц.-слав.объ нощъ, чэш.ob noc, н.-луж.hob noc, серб.-харв.об ноћ, славен.ob noč, літ.apýnaktis (Трубачоў, Проспект, 65–66).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вужла́к ’нарасць, жаўлак’ (БРС). Няясна. Магчыма, ад гуз, гузак ’нарасць, жаўлак, шышка’ з іншай суфіксацыяй і заменай г на в у выніку ўспрымання яго як пратэзы (гл., напр., вугнявіць з гугнявіць і дыял.вузыр ’камель снапа’ з гузыр ’тс’). Параўн. каш.gužel, gužlak ’шышка, нарасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́тачка (БРС), вы́тычка ’вытачка, клінок, устаўлены ў адзежы’ (Бяльк.). Мяркуючы па адсутнасці слова ў Насовіча і па яго геаграфіі, можна лічыць запазычаннем з рус.вы́тачка ’тс’, якое ад жарг. кравец., шавец, тача́ть ’шыць, шыць суцэльным швом’. Апошняе к тачыць, ток, цяку (гл.) (Фасмер, 4, 29).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ке́бла ’драўляная цурка цыліндрычнай формы’, ’дзіцячая гульня (удзельнікі гульні палкай збіваюць кебла)’ (Янк. III). Запазычанне з балт.літ.kebla mušti — дзіцячая гульня — у зямлю утыкаюць галінку, надзяваюць на яе кружок і намагаюцца здалёк збіць яго. Гл. Урбуціс, Baltistica, V (1), 1969, 60; Лаўчутэ, Балтизмы, 67.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крутарэ́лі ’кружалы (калаўрот)’ (Бяльк.). Робіцца так: убіваецца кол ў лёд на лузе ці возеры, замарожваецца, на яго насаджваецца кола, да кола прымацоўваецца жэрдка, да яе канца прывязваюцца санкі. Параўн. круцёлка1 (гл.). Кантамінаваная або складаная лексема *крута‑арэлі. Параўн. круціць (гл.) і арэлі (гл.).