альса́ Тарфяное балота; забалочаны луг, часам з рэдкімі вольхамі; алешнік (Кузн., Сен. Касп., Слаўг.). Тое ж вальса́ (Слаўг.), альсье́ (у многіх месцах Беларусі), альса́віна (Смален. Дабр.).

ур. Альса́ і Вальса́ (забалочаны луг) каля в. Віравая Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

за́леж

1. Зямля, якую не аралі многа гадоў; абложная зямля; цаліна (БРС). Тое ж за́лег, залёгі (Міёр.).

2. Пустка; поле, запушчанае і аддаленае ад сялібы (Мін. губ. 1864 Зял., 90).

ур. Зале́га каля в. Шарсцін Ветк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

кадаўбі́на

1. Упадзіна на дарозе (Глуск. Янк. I). Тое ж калдоўбіна (Слаўг.).

2. Упадзіна круглай формы на полі, у якой доўга вясной стаіць вада (Слаўг.). Тое ж кадоўбіна (Слаўг.).

ур. Кадоўбіны (поле) каля в. Кулікоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падлу́жжа Прастора, якая прылягае да заліўнога лугу ўздоўж ракі (Слаўг.).

в. Падлужжа Мсцісл., ур. Падлужжа (поле, луг) каля в. Папараткі Слаўг., в. Падлужжа Глуск., ур. Падлужжа Мсцісл. (1651 МЕВ, 21 мая 1896, № 15, ч. неаф., 271).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пра́га

Ст.-бел.

1. Агароджа з жэрдзя з варотамі ў канцы вёскі. Тое ж прога.

2. Брамка, веснічкі. Тое ж прога.

нас. п. Прага каля р. Вісла (Статистический обзор государственных имуществ за 1858 г. СПб, 1861).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

усо́х

1. Рэчышча высахлай ракі (Сразн. Мат., III, 1270).

2. Засохлы на корані лес; смалакурнае месца (Слаўг.).

в. Усохі Слаўг., в. Усох Папоўскай вол. Гом. пав. (1886), ур. Усоха (балота, лес) каля в. Пасека Ст.-дар.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

have

[hæv; unstressed həv]

he has; had

1) мець

He has a big house — Ён ма́е вялі́кі дом

To have dark hair — Мець цёмныя валасы́

The year has twelve months — Год ма́е двана́ццаць ме́сяцаў

2) трыма́ць

I have a gun in my hand — Я трыма́ю стрэ́льбу ў руцэ́

3) Have him shut the door — Няха́й ён зачы́ніць дзьве́ры

4) паві́нен, паві́нна; му́сіць

He has to go to the dentist — Ён паві́нен схадзі́ць да данты́ста

5) дазваля́ць, цярпе́ць

He won’t have any noise while he is reading — Ён не дазваля́е нія́кага го́ману, калі чыта́е

6) (дапамо́жны дзеясло́ў ужыва́ны для ўтварэ́ньня пэрфэ́ктных фо́рмаў)

They have come — Яны́ (ужо́) прыйшлі́

He will have done it by 6 o’clock — Ён (ужо́) зро́біць гэ́та каля шо́стае гадзі́ны

He had his leg broken — Ён злама́ў нагу́

7) informal

а) I have got — я ма́ю

б) She has got a cold — Яна́ застудзі́лася

в)

He has got to go there — Ён му́сіў ісьці́ туды́

I have a headache (toothache) — Мне балі́ць галава́ (зуб)

- Have a pleasant time

- Have a seat

- have a smoke

- Have a talk with him

- have a walk

- have breakfast

- have lunch

- have supper

- have it out

- Have no fear!

- have on

- have tea

- have trouble with smth

- have to do with

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

руча́й

1. Невялікая рэчка, паток; рачулка (БРС). Тое ж ручэй (Ветк., Крыч., Леп., Лёзн., Маз., Маладз., Паст., Слаўг., Смал. Дабр., Стол.), руччэй, руччэвіна, руччэйка (Слаўг.).

2. Месца, дзе ў зямлі праходзіць ваданосны пласт; крынічная жыла (Стаўбц.).

3. Струмень дажджавой або снегавой вады; пракапаная канаўка кругом хаты (Слаўг.). Тое ж ручэй (Лёзн., Слаўг.), руччэй (Слаўг.).

р. Руча́й (Пачайна) у басейне Дняпра (Макс., 86), Дубе́нскі руча́й каля в. Дубня Слаўг., в. Глыбокі Ручэй Мядз., б. х. Халодны Ручэй (1926) каля в. Старынка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

шчыр

1. Ст.-бел. Цаліна; новае поле. Тое ж шчы́рка, шчырэп («Наша Ніва», 1914, №50, 3), шчарэц, шчырэц, шчырына́ (Мін.).

2. Бор (Смален. Дабр.).

3. Зараснік травы амаранту, аксамітніку хвастатага Amaranthus retroflexus L., A. caudatas L. (Гродз. Кіс. 13, Беларусь Даль, т. IV, 658).

ур. Слабадскі Шчыр каля в. Ст. Бяляеўка Чач. (Запіскі аддзела гуманітарных навук, кн. 11. БАН, т. II. Мінск, 1930, 477), ур. бор Шчыры (1726) каля в. Грамыкі Чач. староства (ІЮМ, вып. 28, ч. I, 1900, 32).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

касце́рня

1. Месца, дзе ў драўляным зрубе або ў каменным будынку з крыжам на даху сабраны чалавечыя косці (Нас.).

2. Месца бою, пабоішча (Магілёў).

ур. Касцерня — частка г. Магілёва каля Дняпра (Археагр., 2, 1867, V, стар. XVIII).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)