Verbum

ка́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаць кроплямі.

Днём капала (безас.) са стрэх.

2. што. Наліваць, разліваць кроплі чаго-н. на што-н.

К. лякарства ў шклянку.

3. перан., на каго. Нагаворваць, тайна паведамляць (разм.).

|| зак. нака́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 і 3 знач.).

|| аднакр. ка́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

капа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., што.

1. Размякчаць, рыхліць верхні слой глебы, аддзяляючы і падымаючы (лапатай, матыкай і пад.).

К. агарод.

2. Выкідваючы, выбіраючы зямлю, рабіць паглыбленне.

К. яму.

3. Выкопваць, даставаць што-н. з зямлі.

К. бульбу.

◊

Капаць яму — рыхтаваць пагібель, тварыць зло каму-н.

|| зак. вы́капаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 і 3 знач.).

|| аднакр. капну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.) і капяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -пеняце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.; разм.).

|| наз. капа́нне, -я, н. і ко́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. капа́льны, -ая, -ае (спец.).

капа́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

1. Той, хто займаецца капаннем зямлі; землякоп.

2. Прылада для капання зямлі, выкопвання караняплодаў і пад.

|| прым. капа́цкі, -ая, -ае.

капе́ечны, -ая, -ае.

1. гл. капейка.

2. Які каштуе танна, нядорага.

Капеечная цацка.

3. перан. Залішне дробязны, скупы.

Капеечная натура.

|| наз. капе́ечнасць, -і, ж.

капе́ж, капяжу́ і капяжа́, м.

1. -у́. Падзенне кропель талага снегу са стрэх, дрэў, а таксама самі гэтыя кроплі.

Сярод дня пачаўся к.

2. -а́, мн. капяжы́, -о́ў. Ніжні край страхі, даху, які выдаецца над сцяной.

|| прым. капе́жны, -ая, -ае.

капе́йка, -і, ДМ -пе́йцы, мн. -і, -пе́ек, ж.

1. Дробная манета, адна сотая рубля.

Рассыпаць капейкі.

2. зб. Грошы, грашовыя сродкі.

◊

Без капейкі — без якіх-н. сродкаў існавання.

Да (апошняй) капейкі — без астатку патраціць, заплаціць, атрымаць і пад.

Жывая капейка — пра ўсё, што дае даход.

Капейка ў капейку — пры падліку грошай: абсалютна дакладна, колькі патрабуецца.

Ні капейкі (за душой) — зусім няма грошай.

|| памянш. капе́ечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

◊

Абысціся ў капеечку — дорага каштаваць.

|| прым. капе́ечны, -ая, -ае.

Капеечная манета.

капельды́нер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэатральны служачы, які правярае білеты і паказвае гледачам месцы ў зале.

|| ж. капельды́нерка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. капельды́нерскі, -ая, -ае.

ка́пелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Маленькая кропля.

Капелькі расы.

Выпіць да капелькі.

2. адз., перан., чаго. Самая малая колькасць чаго-н. (разм.).

У слоіку засталася к. малака.

капельма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Кіраўнік хору або аркестра; дырыжор.

|| прым. капельма́йстарскі, -ая, -ае.

ка́пельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Тое, што і кропельніца.