шпро́ты, ‑аў; адз. шпрот, ‑а, М шпроце, м.

1. Дробная марская прамысловая рыба сямейства селядцоў. Лоўля шпротаў. Апрацоўка шпротаў.

2. толькі мн. (шпро́ты, ‑аў). Кансервы з гэтай, а таксама іншай дробнай рыбы (салакі, кількі і пад.). Закусвалі [госці] сырам, вэнджанай каўбасою і шпротамі. Васілёнак.

[Ням. Sprotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэйх, ‑а, м.

1. Галава роду, а таксама старэйшым абшчыны ў арабскіх краінах. П’юць віно Каля ларкоў абхазцы, Штось гавораць, Нібы шэйхі ў казцы... Лойка.

2. Прадстаўнік вышэйшага духавенства ў мусульман, багаслоў і прававед. У сем’ях шэйхаў з дзяцінства вучаць валодаць абліччам. Караткевіч.

[Ад арабск. šaih.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арабіно́за

(ад арабін)

амонацукрыд, які ўваходзіць у склад запасных поліцукрыдаў раслін, а таксама камедзяў, слізяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтага́мія

(ад аўта- + -гамія)

самаапыленне і самаапладненне кветкавых раслін, а таксама самаапладненне некаторых аднаклетачных арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вальс

(фр. valse)

плаўны парны танец трохдольнага памеру, а таксама музычны твор у такім рытме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

віст

(англ. whist)

карцёжная гульня, а таксама пэўная камбінацыя карт пры гульні ў прэферанс, бастон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ду́ля

(польск. dula)

летні сорт груш з вялікімі салодкімі пладамі, а таксама плод гэтай грушы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыамафо́с

(ад ды- + амафос)

канцэнтраванае фосфарна-азотнае мінеральнае ўгнаенне, а таксама падкормка для жвачных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інакуля́цыя

(лац. inoculatio = прышчэпліванне)

увядзенне жывых мікраарганізмаў у арганізм расліны або жывёлы, а таксама чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інсулінатэрапі́я

(ад інсулін + тэрапія)

метад лячэння цукровага дыябету, а таксама некаторых псіхічных хвароб прэпаратамі інсуліну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)