курсо́рны

(лац. cursorius = беглы)

паспешны;

к-ае чытанне — хуткае чытанне тэксту без падрабязнага яго разгляду (параўн. статарны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

негліжы́раваць

(фр. negliger, ад лац. negligare = зневажаць)

грэбаваць чым-н., адносіцца да чаго-н. нядбайна, без увагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сальміза́цыя

(ад соль + мі)

1) сістэма складовага абазначэння ступеняў гамы;

2) рытмічнае чытанне назваў нот без спявання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хала́зіян

(гр. chalazion = градзінка, зацвярдзенне)

пухлінападобнае ўтварэнне ў храстку павека велічынёй з гарошыну без прыкмет вострага запалення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстэ́рн

(лац. extemus = знешні, вонкавы, старонні)

асоба, якая здае экзамены ў навучальнай установе без навучання ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ярмо́лка

(польск. jarmulka, ад тур. jahmurluk)

шапачка без аколышка з мяккага матэрыялу, якая шчыльна прылягае да галавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Homo incertae originis

Чалавек невядомага паходжання.

Человек неизвестного происхождения.

бел. Без роду, без племені.

рус. Без роду, без племени.

фр. Homme de peu de choses (Человек без роду, без племени). Sans attaches ni traditions (Без привязанностей и традиций).

англ. A dark horse (Тёмная лошадка).

нем. Von unbekannter Herkunft (Неизвестного происхождения).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

cold-blooded

[,koʊldˈblʌdɪd]

adj.

1) хало́днакро́ўны (як жа́ба, вужа́кі)

2) зя́бкі, адчува́льны да хо́ладу

3) лю́ты, без чуцьця́, сухі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

guiltless

[ˈgɪltləs]

adj.

1) без віны́, невінава́ты; няві́нны, бязгрэ́шны, бяскры́ўдны

2) які́ ня ве́дае чаго́-н. або́ ня ўме́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

helpless

[ˈhelpləs]

adj.

1) бязра́дны, беспара́дны; бездапамо́жны; кво́лы

2) без дапамо́гі ці ахо́вы

3) які́ жыве́ ў няста́чы (бе́днасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)