рэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

1. Зрабіць (рабіць) рэвізію (у 1 знач.). Рэвізаваць магазін. □ — Стоп! — скамандаваў маёр. — Склад рэвізаваць будзем, нешта тут не зусім. «Звязда».

2. Падвергнуць (падвяргаць) рэвізіі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сачыне́нне, ‑я, н.

Від пісьмовай школьнай работы, звязаны з выкладаннем сваіх думак на пэўную тэму. [Клара] амаль кожны дзень прасіла Славу што-небудзь зрабіць: чарцёж, дамашняе сачыненне... Хомчанка. [Дзёма:] — Мы [вучні] пісалі нават сачыненне па тэму: «Наша школа». Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэ́нт

(лац. accentus)

1) асаблівасці вымаўлення, якія праяўляюцца пры размове чалавека не на роднай мове;

2) націск у слове, а таксама знак націску;

3) перан. падкрэсліванне асобных думак, слоў пры гаворцы;

зрабіць а. на чым.-н. — звярнуць увагу на што-н.;

4) муз. выдзяленне гуку або акорда шляхам яго ўзмацнення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рыхтава́ць

(польск. rychtować, ад ням richten)

1) прыводзіць што-н. у стан гатоўнасці, рабіць годным для ўжывання;

2) вучыць для якой-н. мэты (напр. р. кадры);

3) распрацоўваць што-н. (напр. р. даклад);

4) рабіць запас чаго-н., набываць што-н. загадзя;

5) намервацца зрабіць што-н., задумваць што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыва́л м. Halt m -es, -e; Rast f -, -en; Páuse f -, -n; Márschhalt m -(e)s, -e;

кароткачасо́вы прыва́л éine kúrze Rast;

зрабі́ць прыва́л Rast [Páuse] máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разгарну́ць

1. (расправіць) entfálten vt; lóswickeln аддз. vt (скрутак); öffnen vt (пакунак);

2. (зрабіць, арганізаваць што-н.) entfálten vt, entwíckeln vt;

разгарну́ць рабо́ту die Árbeit áufziehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прасло́йка ж., в разн. знач. просло́йка;

зрабі́ць ~ку то́рта крэ́мам — сде́лать просло́йку то́рта кре́мом;

у бе́лым ма́рмуры былі́ ~кі і́ншых ко́лераў — в бе́лом мра́море бы́ли просло́йки други́х цвето́в;

грама́дская п. — обще́ственная просло́йка;

маладзёжная п. — молодёжная просло́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reclaim

[rɪˈkleɪm]

v.t.

1) вярта́ць для ўжы́тку

to reclaim the swamp — зрабі́ць бало́та прыда́тным для ўжы́тку

2) дамага́цца зваро́ту; забіра́ць наза́д

I reclaimed my property — я дамо́гся зваро́ту маёмасьці

3) выпраўля́ць, перавыхо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асла́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Пазбавіць каго‑, што‑н. яго былой сілы. [Камандзір:] — Справа ясная: раздзяліцца — гэта напалову аслабіць нашы сілы. Брыль.

2. Зменшыць сілу, ступень, напружанасць чаго‑н. Аслабіць дысцыпліну, рэжым, увагу. Аслабіць выхаваўчую работу.

3. Зрабіць не такім нацягнутым, не такім тугім. Аслабіць папругу. □ І зноў ляцець... Дуга хай звоніць, Пакуль конь лейцы не аслабіць. Чарот. Конь падаўся назад.. і аслабіў пастронкі. Чорны. // Зрабіць не такім напружаным. Дзяўчына.. намерылася пацягнуць вочап і раптам адумалася, аслабіла рукі. Мележ.

•••

Аслабіць гайкі — знізіць патрабаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.

1. Зрабіць вострым. Пасля абеду бацька заткнуў сякеру за пояс і з парога кінуў: — Я ў вёску, да Базыля. Навастрыць трэба. Курто.

2. перан. Зрабіць больш адчувальным. Аўгіння Цітаўна прыўзняла галаву, навастрыла слых. М. Ткачоў.

•••

Навастрыць вушы — пачаць уважліва прыслухоўвацца; насцеражыцца. Максімка раскрыў галаву і навастрыў вушы, бо яму цяпер не відно было, што робяць маці з дзядзькам. Сабаленка. Праз хвілін дзесяць бор аглушыўся грымотным выбухам.. Гнеды навастрыў вушы, зафыркаў. Якімовіч.

Навастрыць лыжы — сабрацца, намерыцца ўцячы, пайсці адкуль‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)