паўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю бавоўны або шэрсці. Паўшаўковая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачу́ццевы, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца або ўспрымаецца пры дапамозе органаў пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачы́нак, ‑нка, м.

Пража, наматаная на верацяно або знятая з верацяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаднача́ленне, ‑я, н.

Нежаданне або адмаўленне падначальвацца каму‑н. Непадначаленне ўладам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неплаце́льшчык, ‑а, м.

Асоба або прадпрыемства, якія не ўносяць належных плацяжоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́пера-буф, оперы-буф, ж.

Опера з камедыйным або сатырычным сюжэтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадкле́йвацца, ‑ваецца; зак.

Адклеіцца ў многіх месцах або ў значная колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяка́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Магчымасць або здольнасць перасякацца. Даказаць перасякальнасць ліній.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяка́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які можа або здольны перасякацца. Перасякальныя лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перысты́ль, ‑я, м.

Прамавугольны двор, сад або плошча, абнесеныя крытай каланадай.

[Грэч. perístylos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)