◎ Плэ́йтух ’неахайны чалавек’ (Юрч. СНЛ). З польск. flejtuch ’брудны, неахайны, запэцканы чалавек’. Параўн. таксама wieit‑ гпух (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галы́ш, ‑а, м.

Разм.

1. Голы чалавек, голае дзіця.

2. Бедны чалавек. Хто Якім? Галыш, без роду, сын убогага, батрак! Колас.

3. Круглы гладкі камень. На галышах, ля стромкай кручы Расце самшыт з каравым суччам. Грахоўскі. Анечка ішла, увесь час баязліва паглядаючы на ваду, чаплялася жоўтымі сандалікамі за вапенныя галышы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлюст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм.

1. Хітры і нахабны чалавек; прайдзісвет. [Стася:] — Не бачыш, які гэта хлюст. На хаду абуе ў лапці каго захоча. Пальчэўскі. [Глобаў:] — Я цябе, хлюста такога, да трактара блізка не дапушчу, пакуль чалавекам не станеш. Беразняк. // Франтаваты, развязны чалавек. Звышмодны хлюст.

2. Від картачнай гульні. Гуляць у хлюсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліфава́цца, ‑фуецца; незак.

1. Апрацоўвацца шліфаваннем. Звіняць санкі па шкляных рэйках ружова-сонечнага снегу, шліфуюцца. Бядуля. / у перан. ужыв. [Валодзя:] — Рабочы чалавек — гэта самы правільны чалавек, у яго ніколі душа не заіржавее... Яго душа заўсёды шліфуецца. Сабаленка.

2. Паддавацца шліфаванню, быць прыдатным для шліфавання. Шкло добра шліфуецца.

3. Зал. да шліфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выклю́чны в разн. знач. исключи́тельный, ре́дкостный;

~ныя — зако́ны исключи́тельные зако́ны;

в. вы́падак — исключи́тельный (ре́дкостный) слу́чай;

чалаве́к ~най дабрыні́ — челове́к исключи́тельной (ре́дкостной) доброты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заця́ты

1. упо́рный; насто́йчивый; (беспощадный — ещё) лю́тый;

~тая барацьба́ — упо́рная борьба́;

з. чалаве́к — упо́рный (насто́йчивый) челове́к;

з. во́раг — лю́тый враг;

2. затаённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

няхі́тры

1. нехи́трый, бесхи́тростный, простоду́шный;

н. чалаве́к — нехи́трый (бесхи́тростный, простоду́шный) челове́к;

2. (несложный) нехи́трый, незамыслова́тый, незате́йливый;

н. ўзор — нехи́трый (незамыслова́тый, незате́йливый) узор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

не́калькі I мест. неопр. не́сколько;

н. чалаве́к — не́сколько челове́к;

у ~кіх сло́вах — в не́скольких слова́х

не́калькі II нареч. немно́го, не́сколько, чуть-чу́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

нетрыва́лы

1. непро́чный, ненадёжный;

2. (о продукте) скоропо́ртящийся;

3. невыно́сливый, несто́йкий;

н. чалаве́к — невыно́сливый (несто́йкий) челове́к;

4. разг. (о пище) непита́тельный; несы́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

самаадда́ны

1. самоотве́рженный;

с. чалаве́к — самоотве́рженный челове́к;

~ная пра́ца — самоотве́рженная рабо́та;

2. (чуждый всякого расчёта) беззаве́тный;

~нае служэ́нне наро́ду — беззаве́тное служе́ние наро́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)