па́лубнік, ‑у, м.

Спец. Тоўсты цёс або дошкі, прызначаныя для палуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панатапы́рваць, ‑ае; зак., што.

Натапырыць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперайна́чвацца, ‑аецца; зак.

Разм. Перайначыцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Плюхаць злёгку або час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрамака́ць, ‑ае; зак.

Прамокнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбінто́ўвацца, ‑аецца; зак.

Разбінтавацца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасто́птвацца, ‑аецца; зак.

Растаптацца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасцвіта́ць, ‑ае; зак.

Расцвісці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасцяга́цца, ‑аецца; зак.

Расцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парахаўні́ца, ‑ы, ж.

Уст. Сумна або пасудзіна, у якой захоўвалі порах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)