інвалід, ✂, м.

Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.

  • І. вайны.
  • І. першай групы.

|| ж. інвалідка, ✂.

|| прым. інвалідны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

◎ Нявы́валака ’слабахарактарны, вялы чалавек’ (Мядзв.), ’нязграбны, гультаяваты чалавек’ (Мат. Маг.), ’не надта разумны’ (полац., Нар. лекс.), ’маруда’ (ушац., Нар. сл.), ’абыякавы да ўсяго’ (Жд. 2); рус. невыволока ’нялоўкі, непаваротлівы, тоўсты чалавек; неахайны чалавек’. Да валачыцца, параўн. ілюстрацыю да слова: Валачэцца, вох, і нявывалака ш (Мат. Гом.), першаснае значэнне, відаць, у ’дамасед’ (Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

apple [ˈæpl] n. я́блык

♦

the apple of one’s eye не́шта ве́льмі дараго́е; ве́льмі дарагі́ чалаве́к;

the apple of discord я́блык разла́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

back-seat [ˌbækˈsi:t] n. ме́сца зза́ду

♦

a backseat driver iron. чалаве́к, які́ хоча кантралява́ць то́е, што не ўвахо́дзіць у яго́ абавя́зкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demonstrative [dɪˈmɒnstrətɪv] adj.

1. нагля́дны; перакана́ўчы

2. экспансі́ўны, нястры́маны;

a demonstrative person нястры́маны чалаве́к

3. ling. указа́льны;

a demonstrative pronoun указа́льны займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

linguist [ˈlɪŋgwɪst] n.

1. чалаве́к, які́ валодае і́ншымі мо́вамі;

He is a good linguist. Яму лёгка даюцца іншыя мовы.

2. лінгві́ст, мовазна́ўца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mettle [ˈmetl] n. сме́ласць; рашу́часць;

a man of mettle чалаве́к з хара́ктарам

♦

be on one’s mettle быць гато́вым да (сур’ёзных) выпрабава́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quintet [kwɪnˈtet] n.

1. mus. квінтэ́т

2. mus. музы́чны твор для пяці́ галасо́ў або́ інструме́нтаў

3. гру́па з пяці́ чалаве́к або́ прадме́таў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

status [ˈsteɪtəs] n. ста́тус, грама́дскае стано́вішча;

a rise in status прасо́ўванне па грама́дскай ле́свіцы;

a status seeker пра́гны да сла́вы чалаве́к, славалю́б

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unusual [ʌnˈju:ʒuəl] adj.

1. нязвы́чны, нязвы́клы;

nothing unusual нічо́га асаблі́вага

2. надзвыча́йны, незвыча́йны;

a man of unu sual ability выклю́чна здо́льны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)