nsinn

m -(e)s бяссэ́нсіца, бязглу́дзіца, недарэ́чнасць, глу́пства

~ rden [verzpfen] — не́сці лухту́

~ mchen [triben*] — рабі́ць ду́расці [глу́пства]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verüben

vt твары́ць, рабі́ць, вытвара́ць (што-н. дрэннае)

veles verübt hben — мець мно́га на сумле́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usarbeiten

1.

vt выпрацо́ўваць (план); вырабля́ць

schrftlich ~ — скла́сці пісьмо́ва

2.

(sich) рабі́ць размі́нку, трэні- рава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bercht

m -(e)s, -e дакла́д, справазда́ча; паведамле́нне

~ ersttten — рабі́ць справазда́чу

inen ~ bfassen — скла́сці справазда́чу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nchforschung

f -, -en

1) рассле́дванне, ро́спыты

2) по́шукі; эк. вывучэ́нне по́пыту

~en nstellen — рабі́цье́сці] по́шукі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hmmnis

n -ses, -se ця́жкасць, перашко́да, то́рмаз

j-m ~se beriten — рабі́ць перашко́ды каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frveln

vi (gegen A)

1) рабі́ць злачы́нства

ggen die Gestze ~ — паруша́ць зако́ны

2) блюзне́рыць; грашы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nschneiden

* vt

1) надраза́ць

2) тэх. рабі́ць надрэ́зку

3) зачапі́ць (тэму)

ine Frge ~ — падыма́ць пыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

будава́ць

(польск. budować, ад с.-в.-ням. bûden)

1) ставіць, мураваць, рубіць дом, узводзіць будынак; рабіць, майстраваць, ляпіць (гняздо);

2) вырабляць, выпускаць (машыны, механізмы);

3) перан. ствараць, тварыць;

4) вычэрчваць геаметрычную фігуру (напр. б. квадрат).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перфарава́ць, перфары́раваць

(лац. perforare = свідраваць)

1) прабіваць скразныя адтуліны на папяровай, кардоннай картцы (перфакарце), на фота- або кінастужцы;

2) рабіць шчыліну ў горнай пародзе, аддзяляючы яе частку ад агульнага масіву (напр. п. пласт калійнай солі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)