нашчэ́ ліць
‘накалоць чаго-небудзь, зрабіць шчыліну ў чым-небудзь (нашчэліць дошак); выглядзець каго -небудзь (нашчэліць нявесту); накіраваць позірк на што-небудзь (нашчэліць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
нашчэ́ лю
нашчэ́ лім
2-я ас.
нашчэ́ ліш
нашчэ́ ліце
3-я ас.
нашчэ́ ліць
нашчэ́ ляць
Прошлы час
м.
нашчэ́ ліў
нашчэ́ лілі
ж.
нашчэ́ ліла
н.
нашчэ́ ліла
Загадны лад
2-я ас.
нашчэ́ ль
нашчэ́ льце
Дзеепрыслоўе
прош. час
нашчэ́ ліўшы
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нашчэ́ льваць
‘наколваць чаго-небудзь, рабіць шчыліны ў чым-небудзь (нашчэльваць дошак); выглядваць каго -небудзь (нашчэльваць нявесту); накіроўваць позірк на што-небудзь (нашчэльваць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час
адз.
мн.
1-я ас.
нашчэ́ льваю
нашчэ́ льваем
2-я ас.
нашчэ́ льваеш
нашчэ́ льваеце
3-я ас.
нашчэ́ львае
нашчэ́ льваюць
Прошлы час
м.
нашчэ́ льваў
нашчэ́ львалі
ж.
нашчэ́ львала
н.
нашчэ́ львала
Загадны лад
2-я ас.
нашчэ́ львай
нашчэ́ львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час
нашчэ́ льваючы
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
патралява́ ць
‘некаторы час траляваць - падцягваць, падвозіць драўніну ад месца нарыхтоўкі да дарогі ці да месца сплаву; лавіць каго -небудзь; пракладваць дарогу, шлях; ісці, рухацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
патралю́ ю
патралю́ ем
2-я ас.
патралю́ еш
патралю́ еце
3-я ас.
патралю́ е
патралю́ юць
Прошлы час
м.
патралява́ ў
патралява́ лі
ж.
патралява́ ла
н.
патралява́ ла
Загадны лад
2-я ас.
патралю́ й
патралю́ йце
Дзеепрыслоўе
прош. час
патралява́ ўшы
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цмакану́ ць
‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакануць языком); пацалаваць каго -небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
цмакану́
цмаканё́ м
2-я ас.
цмакане́ ш
цмаканяце́
3-я ас.
цмакане́
цмакану́ ць
Прошлы час
м.
цмакану́ ў
цмакану́ лі
ж.
цмакану́ ла
н.
цмакану́ ла
Загадны лад
2-я ас.
цмакані́
цмакані́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час
цмакану́ ўшы
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цма́ кнуць
‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакнуць языком); пацалаваць каго -небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
цма́ кну
цма́ кнем
2-я ас.
цма́ кнеш
цма́ кнеце
3-я ас.
цма́ кне
цма́ кнуць
Прошлы час
м.
цма́ кнуў
цма́ кнулі
ж.
цма́ кнула
н.
цма́ кнула
Загадны лад
2-я ас.
цма́ кні
цма́ кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час
цма́ кнуўшы
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шы́ хнуць
‘прашаптаць, сказаць паўшэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення; абурыцца; адсекчы, падрапаць што-небудзь, ударыць каго -небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
шы́ хну
шы́ хнем
2-я ас.
шы́ хнеш
шы́ хнеце
3-я ас.
шы́ хне
шы́ хнуць
Прошлы час
м.
шы́ хнуў
шы́ хнулі
ж.
шы́ хнула
н.
шы́ хнула
Загадны лад
2-я ас.
шы́ хні
шы́ хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час
шы́ хнуўшы
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
deprecate
[ˈdeprəkeɪt]
v.
асуджа́ ць; во́ стра выступа́ ць супро́ ць; пратэстава́ ць супро́ ць каго́ -чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
impose (up)on
а) выкарысто́ ўваць каго́ -што
б) ашу́ кваць; махлява́ ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
in the pay of
на апла́ це ў каго́ , наня́ ты кім
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
intercede
[,ɪntərˈsi:d]
v.i.
1) хада́ йнічаць; (for) заступа́ цца за каго́
2) пасярэ́ днічаць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)