крэціні́зм, ‑у,
1. Прыроджаная разумовая адсталасць і фізічная недаразвітасць, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы і галаўнога мозгу.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэціні́зм, ‑у,
1. Прыроджаная разумовая адсталасць і фізічная недаразвітасць, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы і галаўнога мозгу.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лізу́н, ‑а,
1. Той, хто любіць лізаць, лізацца (пра жывёл).
2. Той, хто любіць цалаваць, цалавацца.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малакашто́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае вялікай каштоўнасці; недарагі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накалі́ць, ‑калю, ‑каліш, ‑каліць;
1. Тое, што і напаліць (у 2 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накася́к,
Не прама, убок ад прамога кірунку; наўскасяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць;
1. Нарабіць шуму, тарахцення.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нежыццяздо́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае здольнасці падтрымліваць і захоўваць жыццё.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазліпа́цца, ‑аецца;
1. Зліпнуцца — пра ўсё, многае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палаві́нчаты, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пані́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)