Verbum

вадаме́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які сочыць за расходам або ўзроўнем вады.

валаса́цік, ‑у, м.

Спец. Горны хрусталь або аметыст з валокнападобнай будовай.

ве́яльшчык, ‑а, м.

Той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы.

во́рвань, ‑і, ж.

Уст. Тлушч, здабыты з марскіх жывёл або рыб.

іго́льнік, ‑а, м.

Падушачка або скрыначка для захоўвання швейных іголак; ігольніца.

іншаве́рац, ‑рца, м.

Уст. Чалавек іншай, не пануючай веры або рэлігіі.

гепаты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Хвароба печані запаленчага або дыстрафічнага характару.

[Ад грэч. hēpar — печань.]

глазе́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з глазету або пакрыты глазетам. Глазетавы кафтан.

аўтаматры́са, ‑ы, ж.

Чыгуначны (пасажырскі або службовы) вагон з уласным рухавіком.

[Фр. automotrice.]

аўтапо́езд, ‑а, м.

Састаў з аўтамабіля-цягача і прычэпа або паўпрычэпа.