Verbum

згуля́ць гл. гуляць.

згуртава́ны, -ая, -ае.

Дружны, аднадушны, арганізаваны.

З. калектыў.

|| наз. згуртава́насць, -і, ж.

згуртава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; зак.

1. Сабрацца ў гурт.

Каля дрэва згуртавалася цэлая грамада людзей.

2. перан. Дасягнуць аднадушнасці ў поглядах, дзеяннях.

З. вакол думкі вучоных.

|| незак. згурто́ўвацца, -аецца; наз. згурто́ўванне, -я, н.

|| наз. згуртава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

згуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

1. каго. Аб’яднаць, наблізіўшы аднаго да другога.

З. жывёлу.

2. перан., каго (што). Дабіўшыся адзінства, згуртаванасці, аб’яднаць.

З. брыгаду.

|| незак. згурто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. згуртава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

згу́снуць, -сне; згус, -сла; зак. (разм.).

Згусціцца, загусцець.

Кісель згус.

згу́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Камячок, які ўтварыўся пры загусценні вадкасці.

З. крыві.

З. энергіі (перан.: пра вельмі энергічнага чалавека).

|| прым. згу́сткавы, -ая, -ае.

згусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; зак.

Стаць густым ці больш густым.

Цеста згусцілася.

Хмары згусціліся.

|| незак. згушча́цца, -а́ецца.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

згусці́ць, згушчу́, згу́сціш, згу́сціць; згу́шчаны; зак., што.

Зрабіць густым або больш густым.

З. малако.

З. фарбы (перан.: у вусным апавяданні, адлюстраванні перабольшыць што-н. дрэннае, змрочнае і пад.).

|| незак. згушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

здабыва́ць гл. здабыць.

здабы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маёмасць, уласнасць; тое, што непадзельна стала чыім-н. набыткам.

Сялянскія здабыткі.

Творчасць Янкі Купалы стала здабыткам сусветнай культуры.

2. Дасягненні ў развіцці чаго-н.

Мастацкія здабыткі.

3. Здабытая рэч, прадмет і пад.

Паляўнічы з.

4. Вынік множання.