bojowiec

м. гіст. член баявой арганізацыі; баявік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rátsherr

m -n, -en член муніцыпалітэ́та, муніцыпа́льны дара́дца [дара́дчык]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sátzglied

n -(e)s, -er грам. член ска́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Genóssenschafter, Genóssenschaftler

m -s, - член кааператы́ва, каапера́тар, кампаньён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Akademíemitglied

n -(e)s, -er акадэ́мік, член акадэ́міі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Famíli¦enangehörige

sub m, f -n, -n член сям’і́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анархі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прыхільнік анархізму, член арганізацыі анархістаў.

2. Разм. Чалавек, які не падпарадкоўваецца правілам вытворчай і грамадскай дысцыпліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́ктар, ‑а, м.

У Старажытныя Рыме — член ганаровай стражы вышэйшай адміністрацыі, які насіў пучок розгаў і сякеру як сімвал улады і пакарання.

[Лад. lictor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агра́рый, ‑я, ж.

Кніжн.

1. Буйны землеўладальнік, памешчык-абшарнік.

2. Член партыі буйных землеўладальнікаў, адной з найбольш рэакцыйных арганізацый у капіталістычных краінах.

[Ад лац. agrarius — зямельны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Член сацыялістычнай партыі; паслядоўнік сацыялістычнай вучэння.

2. Прыхільнік сацыялізма (у 3 знач.). Правыя сацыялісты. Буржуазны сацыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)