псіхо́з, -у, м.

1. Псіхічная хвароба, а таксама ўвогуле ненармальнасць, дзівацтва ў псіхіцы чалавека.

2. перан. Нервовасць, нагнятанне страху ў адносінах да чаго-н., істэрыя.

Ваенны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамянёвы лучево́й;

○ ~вая косць — анат. лучева́я кость;

~вая хваро́ба — лучева́я боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІ́РУСНЫ ПЛАЗМАЦЫТО́З,

гл. Алеуцкая хвароба.

т. 4, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рожа,

інфекцыйная хвароба ў жывёл.

т. 13, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

venereal disease [vəˈnɪəriəldɪˌzi:z] n. med. венеры́чная хваро́ба;

a venereal disease clinic венералагі́чная клі́ніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ціпу́н м вет (хвароба птушак) Pips m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свіль ж спец (хвароба дрэва) Knórren m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авітаміно́з, ‑у, м.

Хвароба, якая развіваецца пры адсутнасці або недахопе вітамінаў у ежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганарэ́я, ‑і, ж.

Венерычная хвароба — гнойнае запаленне мочаспускальнага канала, якое выклікаецца ганакокам; трыпер.

[Грэч. gónos — семя і rhéō — цяку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камедзецячэ́нне, ‑я, н.

Спец. Хвароба раслін, якая выяўляецца ў багатым выдзяленні камедзі; гумоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)