Léiden

n -s, -

1) паку́та

2) хваро́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прака́за, ‑ы, ж.

Цяжкая хранічная інфекцыйная хвароба, якая выяўляецца галоўным чынам у пашкоджанні скуры і тканак; лепра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́варатачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адбываецца пасля ўвядзення сывараткі або выклікаецца яе ўвядзеннем. Сываратачная хвароба. Сываратачнае лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заболева́ние ср. захво́рванне, -ння ср. (на што і без дап.), хваро́ба, -бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

слано́вы в разн. знач. слоно́вый;

~вая косць — слоно́вая кость;

○ ~вая хваро́ба — слоно́вая боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

malaise [məˈleɪz] n. fml

1. недамага́нне, хваро́ба (таксама пра эканамічны або сацыяльны стан)

2. трыво́га, непако́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tiresome [ˈtaɪəsəm] adj. надаку́члівы, ну́дны; сто́мны, уто́мны;

tiresome illness знура́льная хваро́ба;

a tiresome lecture ну́дная ле́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ску́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што. Сагнуць, падагнуць.

С. ногі.

2. каго-што. Звесці курчам.

Хвароба скурчыла пальцы.

Раптам мяне скурчыла (безас.).

|| незак. ску́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запале́нне, ‑я, н.

Хвароба, якая суправаджаецца павышэннем тэмпературы, прыпухласцю, пачырваненнем хворай часткі цела. Запаленне лёгкіх. Запаленне сярэдняга вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадабо́язь, ‑і, ж.

Хвароба чалавека або жывёлы, якая перадаецца ад шалёнай жывёлы і суправаджаецца немагчымасцю глытаць вадкасць; шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)