мярэ́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аншла́г, ‑а, м.
Аб’ява ў тэатры, кіно аб тым, што ўсе білеты прададзены.
•••
Прайсці з аншлагам гл. прайсці.
[Ням. Anschlag.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́еў, змеева.
Нар.-паэт. Які належыць змею. Тым часам змеевы служкі — цівуны ды гайдукі — самі панамі парабіліся. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пушбо́л, ‑а, м.
Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што вялікі скураны мяч прапіхваецца ў вароты праціўніка.
[Ад англ. push — піхаць і ball — мяч.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цямра́ны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і цямравы. Тым часам сонейка з-за лесу Зняло цямраную завесу. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сёрфінг
(англ. surfing)
від воднага спорту, які заключаецца ў тым, што спартсмен, стоячы на спецыяльнай дошцы, слізгаціць па прыбойных хвалях.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
АЎДЫЁВІЗУА́ЛЬНАЯ ТЭ́ХНІКА,
аўдыёвідэатэхніка, сукупнасць тэхн. сродкаў, прызначаных для запісу, захоўвання, перадачы і ўзнаўлення інфармацыі, якая адначасова можа ўспрымацца органамі слыху і зроку чалавека.
Да аўдыёвізуальнай тэхнікі адносяць кіназдымачныя апараты, тэлевізійныя перадавальныя камеры, кінапраекцыйныя апараты, тэлевізары, магнітафоны (у тым ліку відэамагнітафоны), відэатэлефоны, некаторыя персанальныя камп’ютэры і інш. Носьбіты аўдыёвізуальнай інфармацыі: дыяфільмы, кінафільмы, галаграмы, магн. стужкі і касеты, дыскі (у тым ліку аптычныя дыскі) гука- і відэазапісу.
т. 2, с. 85
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гетэрагаме́тнасць
(ад гетэра- + гаметы)
генетычная нераўнацэннасць гамет аднаго з полаў, якая заключаецца ў тым, што яны змяшчаюць неаднолькавыя палавыя храмасомы (параўн. гомагаметнасць).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
wearer [ˈweərə] n. улада́льнік; улада́льніца (капелюша, паліто і да т.п.);
The mascara is suitable for contact lens wearers. Гэтая туш падыходзіць тым, хто носіць кантактныя лінзы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паха́бнік, ‑а, м.
Разм. Той, хто гаворыць непрыстойныя, пахабныя словы. — Якую мараль, у сувязі з гэтым, вы прапанавалі б, паважаны эскулап? Палюбоўніца заўсёды мілей, тым больш, калі яна маладая, а жонка старая... — Вы пахабнік, — коратка адазваўся доктар. — Уся справа ў тым, што гэта жанчына была таксама яго... жонкай. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)