страхава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба або ўстанова, якая страхуе сябе або сваю маёмасць.

|| ж. страхава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Утрымаць сябе ад праяўлення якіх-н. пачуццяў.

Цяжка с. ад плачу.

|| незак. стры́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тпру, выкл.

Выкрык, якім спыняюць каня.

◊

Ні тпру, ні но (разм.) — нічога не робіць, нічога не распачынае, ніяк не выяўляе сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазневажа́нне, ‑я, м.

Зневажанне самога сябе, прызнанне сябе нікчэмным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zrażać

незак. аддаляць ад сябе; настройваць супраць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самаабагачэ́нне, ‑я, н.

Абагачэнне самога сябе, саміх сябе; уласнае абагачэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабаграва́нне, ‑я, н.

Абаграванне самога сябе, саміх сябе ўнутраным цяплом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brace up

informal

браць сябе́ ў рукі

Brace up and begin studying — Вазьмі́ сябе́ ў ру́кі і пачні́ вучы́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

self-respect

[,selfrɪˈspekt]

n.

паша́на да само́га сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

self-supporting

[,selfsəˈpɔrtɪŋ]

adj.

які́ сам утрымо́ўвае сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)