размо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да размовы (у 1 знач.), уласцівы ёй. Размоўная інтанацыя вершаў Маякоўскага. Размоўны стыль. □ Кідаецца ў вочы рытмічнае багацце паэмы [«Ясныя водбліскі» А. Бялевіча]. Рытм тут — то просты, размоўны, які нагадвае гаворку, то мілагучны і пявучы. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бле́днасць ж

1. Blässe f -;

2. (пра стыль мовы і да т. п.) Frblosigkeit f -, Trckenheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

baroque

[bəˈroʊk]

1.

n.

баро́ка, indecl.

2.

adj.

1) баро́кавы (стыль)

2) негусто́ўны, вы́чварны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

blue-grass

1) род травы́

2) блю-гра́с (стыль му́зыкі ка́нтры)

- Bluegrass State

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ле́нінскі ле́нинский;

л. камсамо́лист. ле́нинский комсомо́л;

л. стыль — ле́нинский стиль;

л. прызы́ўист. ле́нинский призы́в;

Ле́нінская прэ́міяист. Ле́нинская пре́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

напы́шлівы

1. напы́щенный, высокопа́рный, вы́спренний;

н. стыль — напы́щенный (высокопа́рный, вы́спренний) стиль;

2. высокоме́рный, надме́нный; спеси́вый, чванли́вый;

н. вы́гляд — высокоме́рный (надме́нный) вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

тэлегра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Від сувязі, які забяспечвае хуткую перадачу паведамленняў на далёкую адлегласць пры дапамозе электрычных або радыёсігналаў.

2. Установа, якая прымае і адпраўляе такія паведамленні, а таксама будынак, дзе знаходзіцца такая ўстанова.

Працаваць на тэлеграфе.

Пошта і т.

3. Апарат для перадачы і прыёму тэлеграм.

|| прым. тэлегра́фны, -ая, -ае.

Тэлеграфныя слупы.

Т. стыль пісьма (перан.: вельмі сціслы, лаканічны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Byzantine [b(a)ɪˈzæntaɪn] adj.

1. візанты́йскі;

Byzantine style візанты́йскі стыль

2. fml заблы́таны, склада́ны;

an organization of byzantine complexity арганіза́цыя візанты́йскай склада́насці (па сваёй структуры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закру́глены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закругліць.

2. у знач. прым. Круглявы, акруглы. Закруглены вугал дома. □ Закруглены краі спражкі так ёмка слізгаў па скуры, што не пакідаў знаку. Маўр.

3. перан.; у знач. прым. Гладкі, закончаны (пра стыль мовы). Закругленая фраза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэ́рн, ‑а, м.

1. Дэкадэнцкі напрамак у архітэктуры, дэкаратыўным і выяўленчым мастацтве ў канцы 19 — пачатку 20 стст., які характарызаваўся манернасцю, замыславатасцю, фармалістычнасцю.

2. нескл. Аб стылях дэкадэнцкага напрамку ў мастацтве. Стыль-мадэрн.

3. Разм. Пра што‑н. сучаснае, моднае. Пагоня за мадэрнам.

[Ад фр. moderne — самы новы, сучасны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)