◎ Лідзьвінаўка — назва танца (рэч., Мат. Гом.). Да ліцвін (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўкцыён

(лац. auctio, -onis = павелічэнне)

публічны продаж маёмасці, пры якім пакупніком становіцца той, хто дае за рэч найбольшую суму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

nonessential

[,nɑ:nɪˈsenʃəl]

1.

adj.

неісто́тны

2.

n.

неісто́тная асо́ба або́ рэч; не́хта або́ не́шта неісто́тнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abnormality

[,æbnɔrˈmæləti]

n., pl. -ties

1) ненарма́льнасьць, анама́льнасьць; нязвы́чнасьць f.

2) нязвы́чная рэч або́ здарэ́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

actuality

[,æktʃuˈæləti]

n., pl. -ties

1) рэчаі́снасьць, рэа́льнасьць f.

2) рэа́льная рэч, факт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антыква́рны

(ад антыквар)

1) вельмі стары і каштоўны (напр. а-ая рэч);

2) які мае адносіны да старых каштоўных прадметаў (напр. а. магазін).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ламі́на, ‑ы, ж.

1. Доўгі сухі прут, сухая галіна дрэва; палка. Сцебануць каня ламінаю.

2. Разм. пагард. Вялікая, нязграбная, малапрыгодная рэч. // перан. Высокі, грузны, няспрытны чалавек. [Мароз:] — Нікчэмны ты нейкі, маленькі. Не па росту. Па росту — ламіна добрая, а вот па думках — маленькі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дзеўбці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; пр. выдзеўб, ‑ла; заг. выдзеўбі; зак., што.

1. Дзеўбучы, зрабіць паглыбленне, адтуліну або вырабіць якую‑н. рэч. Разам з дзедам выдзеўблі яшчэ тры калоды, усцяглі на сосны. Мележ.

2. Вышчыпаць, выдраць што‑н. Крумкач крумкачу вока не выдзеўбе. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штуко́віна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і штука (у 3 знач.); незвычайная, складаная рэч. [Дымок:] — Талент дойліда, на жаль, цяпер рэдкая штуковіна, хоць мы не скупімся на такія эпітэты. Карпаў. На сцяне віселі тэрмометр, барометр і яшчэ нейкія штуковіны, якіх не ведаў Кастусь. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grat

м. старая рэч;

stare ~y — хлам, старызна;

stary grat перан. разм. стары хрэн (корч)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)