Пры́паль ’прыпаяеце, падпаленае месца; рэч з прыпаленага матэрыялу’ (Нас.). Аддзеяслоўны дэрыват ад прыпаліць < паліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыці́нка ’адпачынак’; ’апірышча’; ’прадмет (рэч), які дае адпачынак і апірышча’ (Гарэц.). Да прыціна́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

necessity

[nəˈsəsəti]

n., pl. -ties

1) патрэ́ба, кане́чнасьць, неабхо́днасць f., неабхо́дная рэч

Water is a necessity — Вада́ — неабхо́дная рэч

2) няста́ча, гале́ча f.; бе́днасьць f.

This poor family is in great necessity — Гэ́тая бе́дная сям’я́ це́рпіць вялі́кія няста́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

myth

[mɪӨ]

n.

1) міт -у m.

2) не́шта няі́снае, вы́думаная асо́ба або́ рэч; вы́мысел -лу m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

replacement

[rɪˈpleɪsmənt]

n.

1) заме́на f

2) асо́ба, рэч, яка́я займа́е ме́сца каго́-чаго́

3) папаўне́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Абятні́ца ’абяцанне, абяцаная рэч’ (Нас.) да *ob‑vět‑ni‑са. Абяцанка з польскай. Гл. абяцаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мыдлі́ны ’мыльная вада, у якой ужо мылі бялізну’ (рэч., Нар. сл.). З польск. mydliny ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Díngsda

1.

n -, - абазначае мясцовасць або рэч, назвы якіх невядомы

wie heißt das ~? — як называ́ецца гэ́та рэч?

2) m, f -, - абазначае асобу, імя якой невядома

wie heißt der [die] ~ ? — як яго́ [яе́] заву́ць?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schnúlze

f -, -n разм. сентымента́льны рама́н, сентымента́льная рэч (пра музыку, літаратурны твор і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Prúnkstück

n -(e)s, -e

1) кашто́ўнасць, кашто́ўная [раско́шная] рэч

2) перан. выда́тны экземпля́р, жамчу́жына

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)