зака́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

Род запаведніка, дзе часова забаронена паляванне, рыбная лоўля і дзе знаходзяцца пад асобай аховай расліны і жывёлы.

Бабровы з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буякі́, -о́ў.

Кустовая ягадная расліна сямейства верасовых, а таксама цёмна-сінія з шызым налётам ягады гэтай расліны.

Кіславатыя б.

|| прым. буяко́вы, -ая, -ае.

Б. настой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агрэ́ст, -у, М -сце, м.

Калючая садовая кустовая расліна з кісла-салодкімі буйнымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. агрэ́ставы, -ая, -ае.

Агрэставае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́рні, -яў.

1. Пра калючыя расліны, а таксама калючкі на іх (уст. і кніжн.).

2. перан. Цяжкасці, пакуты, якія сустракаюцца на жыццёвым шляху каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Зрабіць радзейшым, вырваўшы некаторыя расліны.

П. густыя ўсходы буракоў.

|| незак. прарэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прарэ́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчэ́па, -ы, мн. -ы, шчэп, ж.

1. Чаранок высокагатунковага дрэва, які ўстаўляецца ў расшчэпленую частку расліны для прышчэпкі.

2. Прышчэпленая расліна.

|| прым. шчэ́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палеабата́ніка, ‑і, ж.

Галіна батанікі, якая вывучае выкапнёвыя расліны.

[Ад грэч. palaios — старажытны і botanikē — трава, расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаяўцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае слаявішча. Слаяўцовыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Здольнасць (расліны) расці на засоленых глебах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і цеплалюбівы. Цеплалюбныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)