Verbum

анлайнавы слоўнік

blemish

[ˈblemɪʃ]

1) знак, пля́ма (на це́ле)

2) недахо́п, недагля́д -у m.; хі́ба f.

3) пля́ма f. (мара́льная), га́ньба f.

v.t.

1) пакрыва́ць шна́рамі, пакіда́ць зна́кі

2) псава́ць, пля́міць, га́ньбіць (рэпута́цыю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нерв м.

1. нерв;

зро́кавы н. — зри́тельный нерв;

трайні́чны — н. тройни́чный нерв;

2. только мн. не́рвы;

3. перен. (центр чего-л.) нерв;

◊ жале́зныя не́рвы — желе́зные не́рвы;

дзе́йнічаць на не́рвы — де́йствовать на не́рвы;

ігра́ць на не́рвах — игра́ть на не́рвах;

псава́ць не́рвы — по́ртить не́рвы;

трапа́ць не́рвы — трепа́ть не́рвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рка I ж., в разн. знач. ма́рка;

пашто́вая м. — почто́вая ма́рка;

м. заво́да — ма́рка заво́да;

но́выя ~кі станко́ў — но́вые ма́рки станко́в;

пад ~кай — (чаго) под ма́ркой (чего);

вытры́мліваць (трыма́ць) ~ку — выде́рживать (держа́ть) ма́рку;

псава́ць ~ку — по́ртить ма́рку;

пе́ршай ~кі — пе́рвой ма́рки

ма́рка II ж. (денежная единица) ма́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krzyżować

krzyż|ować

незак.

1. крыжаваць;

2. перакрыжоўваць;

3. бат. скрыжоўваць;

botanicy ~ują rośliny — батанікі скрыжоўваюць расліны;

4. псаваць; разбураць;

~ować plany — разбураць (перакрэсліваць) планы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ма́рка^I в разн. знач. ма́рка, -кі ж.;

почто́вая ма́рка пашто́вая ма́рка;

фабри́чная ма́рка фабры́чная ма́рка;

◊

высо́кой (вы́сшей, пе́рвой) ма́рки высо́кай (найвышэ́йшай, пе́ршай) ма́ркі;

держа́ть (выде́рживать) ма́рку трыма́ць (вытры́мліваць) ма́рку;

под ма́ркой чего́ пад ма́ркай чаго́;

по́ртить ма́рку псава́ць ма́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ты́раць ‘цяжка працаваць’ (Сцяшк. Сл.; Скарбы). Параўн. польск. tyrać ‘цяжка працаваць, не шкадуючы сіл і здароўя’, аргат. ‘красці’, ‘працаваць’ (Каня, Słownik), tyrać, terać ‘псаваць, нішчыць, траціць’, ‘надрывацца’, каш. tërac, tėrac ‘тс’, utërac są ‘змучыцца’, чэш. týrati ‘мучыць; катаваць (жывёл)’, славац. týrať ‘мучыць’. Арэальна, хутчэй за ўсё, запазычана з польскай мовы; узводзіцца да дыял. зах.-слав. *tyrati няяснага паходжання. Не зусім надзейна звязваецца генетычна з прасл. *turiti ‘паганяць’, ‘гнаць’, ‘турыць’ (Брукнер, 589; Махэк₂, 664; Рэйзак, 687; SEK, 5, 146–147). Пры прасл. *tiriti ‘мучыць’ да *terti ‘церці’ (Пралік, 637). Значэнне ‘красці’ ў польскай мове, відаць, у выніку збліжэння з усх.-слав. тырыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

псава́цца несов.

1. по́ртиться; (о механизме и т.п. — ещё) поврежда́ться;

ры́ба ху́тка псуе́цца — ры́ба бы́стро по́ртится;

2. (приходить в болезненное состояние, ослабляться) по́ртиться, расша́тываться, расстра́иваться;

3. (ухудшаться, делаться скверным) по́ртиться;

адно́сіны псую́цца — отноше́ния по́ртятся;

4. (от воспитания, дурного влияния) по́ртиться;

5. страд. по́ртиться; поврежда́ться; расша́тываться, расстра́иваться; уро́доваться; см. псава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скла́дчына, ‑ы, ж.

Унясенне грошай, прадуктаў і пад. удзельнікамі якой‑н. агульнай справы, а таксама грошы, прадукты і пад., сабраныя такім чынам. На шафе пастукваў будзільнік, што купілі ў складчыну. Даніленка. Праз агароджу, якая ставілася ў складчыну ўсімі гаспадарамі, каб не псаваць выгляду, [дом] пазіраў на вуліцу дзевяццю аднолькавымі вокнамі і гэтым быў падобны на звычайны барак. Ракітны. Калі каго-небудзь пазбаўлялі стыпендыі, усе класы рабілі складчыну і давалі яму неабходныя грошы да таго часу, пакуль ён зноў яе не атрымліваў. Сяргейчык. // Вечарынка, бяседа, якія робяцца на сабраныя такім чынам грошы, прадукты і пад. [Юрка] прымаў удзел у складчынах і, падпіўшы, танцаваў, пакуль хапала сілы. Карпаў. Мачыха гэтак разлютавалася, што нават думаць нельга было, каб папрасіць у яе чаго .. на тую складчыну. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сляпі́ць, сляплю, слепіш, слепіць; незак., каго-што.

1. Пазбаўляць зроку, рабіць сляпым. // Пагаршаць зрок, псаваць вочы. Твая дзяўчына пры кудзелі Сляпіць не будзе ясных вочак. Купала. Эх, жэўжык! Замарыўся ўчора, ходзячы за каровамі, а ўсё роўна ўвечары сляпіў вочы: штосьці пісаў. С. Александровіч.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Асляпляць яркім, моцным святлом. Кругом было так чыста, такая бель, што сляпіла і адбірала вочы. Колас. Святочныя ілюмінацыі на вуліцы сляпілі вочы. Карпюк.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перашкаджаць глядзець, бачыць, засыпаючы ці залепліваючы, засцілаючы чым‑н. вочы. Слёзы сляпілі вочы. □ Паваліў густы мокры снег, сляпіў вочы, слізкімі палякамі спаўзаў за каўнер. Грахоўскі.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Пазбаўляць здольнасці разумна разважаць. Гнеў пачынаў сляпіць. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

defile

[dɪˈfaɪl]

1) пэ́цкаць, забру́джваць, зага́джваць

2) разбэ́шчваць, псава́ць мара́льна

3) апага́ньваць, прафанава́ць (сьвяты́ню)

4) ганьбава́ць, зьнеслаўля́ць (рэпута́цыю)

[dɪˈfaɪl]

вузкі́ прахо́д (у го́рах), цясьні́на f.

ісьці́ гуськом, адзі́н за адны́м; маршырава́ць шарэ́нгай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)