аддз.прыстаўка, указвае на скрозь, праз што-н. або на заканчэнне дзеяння: dúrchfahren праязджа́ць
2.
неаддз.прыстаўка, паказвае на рух праз што-н. або на ўсебаковасць, дбайнасць зробленага дзеяння: durchlében перажы́ць (які-н. час)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
су..., прыстаўка.
1. Ужываецца пры ўтварэнні назоўнікаў і абазначае: а) сумеснасць, саўдзел, напрыклад: суапякун, сунаймальнік, сунаследнік, субяседнік; б) сукупнасць, зборнасць, напрыклад: сузор’е, суквецце, суплоддзе.
2. Ужываецца пры ўтварэнні прыметнікаў і абазначае: а) суадноснасць пэўнай якасці паміж прадметамі, напрыклад: сугучны, суразмерны, сузалежны; б) збліжэнне, супадзенне ў прасторы або ў часе, напрыклад: суладны, сумежны, сумесны, сучасны; в) указанне на ўнутранае адзінства чаго‑н., напрыклад: суцэльны.
3. Ужываецца пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае сумеснасць, суправаджэнне або ўстанаўленне суадносін паміж чым‑н., напрыклад: суіснаваць, сумясціць, суаднесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ *По́плісак, пдплюсок, пу́плюсок ’невялічкая лужына, мелкаводдзе’ (ТС), укр.поплісак ’вялікая лужына пасля паводкі ці дажджу на месцы, зарослым травой’. Вытворнае пры дапамозе прыстаўкі по- ад альтэрнантных формаў плюскаць, плюскаць ’пырскаць’ (гл.). Прыстаўкапо- ў беларускай мове надае слову значэнне выніковасці ці нязначнай ступені праяўлення семантыкі ўтваральнага слова (Сцяцко, Афікс. наз., 241), адпаю ва ўкр.поплісак ’вялікая лужына’, імаверна, першаснае *poplisk‑ з міжкансанантнай устаўкай: *poplisbk‑ > * popi і sok‑ > поплісак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
heráb=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на рух зверху ўніз у напрамку да таго, хто гаворыць: herábsteigen* сыхо́дзіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
heráuf=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на рух знізу ўверх у напрамку да таго, хто гаворыць: heráufkommen* падыма́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
herúnter=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на рух зверху ўніз у напрамку да таго, хто гаворыць: herúnterkommen* сыхо́дзіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hináb=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на рух уніз у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinábsteigen* сыхо́дзіць, зла́зіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hinéin=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на рух унутр у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinéinlegen кла́сці, укла́дваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
nach=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) рух услед: náchlaufen* бе́гчы ўсле́д
2) перайманне, паўтор: náchmachen перайма́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vorbei=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на рух міма чаго-н.: vorbéifahren*е́хаць мі́ма, праязджа́ць каля́ (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)