капа́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

1. Той, хто займаецца капаннем зямлі; землякоп.

2. Прылада для капання зямлі, выкопвання караняплодаў і пад.

|| прым. капа́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Ручная прылада — прадаўгаваты, завостраны з двух канцоў малаток для драблення цвёрдай пароды або лёду.

|| прым. кі́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прас, -а, мн. -ы, -аў, м.

Металічная прылада для прасавання адзення, тканіны.

Электрычны п.

Чыгунны п.

|| прым. пра́савы, -ая, -ае і праса́рны, -ая, -ае (спец.).

Прасарная вытворчасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трапе́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Чатырохвугольнік, у якога толькі адна пара супрацьлеглых старон паралельная.

2. Гімнастычная прылада, якая складаецца з перакладзіны, падвешанай на двух тросах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панарама,

візірная аптычная прылада прыцэлаў гармат.

т. 12, с. 43

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэлескоп,

прылада для назірання нябесных цел.

т. 16, с. 118

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пало́льнік, ‑а, м.

Прылада для разрыхлення глебы і ачысткі пасеваў ад пустазелля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амартыза́тар, ‑а, м.

У машынах, апаратах — прылада, якая аслабляе дзеянне штуршкоў, удараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракапад’ёмнік, ‑а, м.

Навясная сельскагаспадарчая прылада для падкопвання цукровых буракоў (пры ўборцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лушчы́льнік, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для лушчэння глебы. Лямешны лушчыльнік. Дыскавы лушчыльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)