цэп, -а, мн. цапы́, цапо́ў, м.
Прылада для малацьбы збожжа ручным спосабам, якая складаецца з доўгай палкі (цапільна) з прымацаваным да яе гужыкам драўлянага біча.
Малаціць у тры цапы.
|| прым. цэ́павы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
электрамагні́т, -а, М -ні́це, мн. -ы, -аў, м.
Прылада для атрымання магнітнага поля пры дапамозе электрычнага току, звычайна ў выглядзе стальнога або жалезнага сардэчніка з драцяной абмоткай; штучны магніт.
|| прым. электрамагні́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
spinning [ˈspɪnɪŋ] n.
1. ху́ткае і лёгкае кручэ́нне;
hoop spinning кручэ́нне абруча́ (у гімнастыцы)
2. спі́нінг (прылада)
3. прадзе́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ору́дие ср.
1. прыла́да, -ды ж.;
ору́дия труда́ прыла́ды пра́цы;
ору́дия произво́дства прыла́ды вытво́рчасці;
2. перен. (средство) прыла́да, -ды ж., збро́я, род. збро́і ж., сро́дак, -дку м.;
язы́к — ору́дие обще́ния мо́ва — сро́дак зно́сін;
3. воен. гарма́та, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
інструме́нт, -а і -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Прылада для выканання якой-н. работы.
Хірургічны і.
Сталярны і.
2. -у, зб. Сукупнасць такіх прылад.
Хатні і.
3. -а. Тое, што і музычны інструмент.
Духавыя інструменты.
4. -а, перан. Сродак для дасягнення чаго-н.
Быць паслухмяным інструментам у чыіх-н. руках.
○
Музычны інструмент — спецыяльная прылада для стварэння музычных гукаў пэўнага тэмбру, выканання музыкі.
|| прым. інструмента́льны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).
І. цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бумера́нг, ‑а, м.
Кідальная прылада ў выглядзе сагнутай палкі, пласціны, якая ў палёце робіць замкнутую або незамкнутую крывую.
[Англ. boomerang з аўстрал.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапамо́жнік, ‑а, м.
Кніга, прылада, карта і пад., якія выкарыстоўваюцца пры навучанні чаму‑н. Наглядныя дапаможнікі. Вучэбны дапаможнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапа́шнік, ‑а, м.
Сельскагаспадарчая прылада для апрацоўкі міжраддзяў. Перад ворывам майскіх папараў Мікола Гулёк атрымаў новы прапашнік. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотаўспы́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Прылада для кароткачасовага і інтэнсіўнага асвятлення аб’екта пры фотаздымцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калато́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.
Хатняя прылада ў выглядзе лапатачкі, палачкі з крыжавінай, кружком і пад. на ніжнім канцы, якой збіваюць масла або размешваюць што-н.
|| прым. калато́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)