п’яню́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад п’яніць.

2. у знач. прым. Які прыводзіць да стану ап’янення; хмельны. Пачалі чарнець спачатку яры, яміны, лагчыны, а потым пачарнеў і ўвесь стэп, дыхнуў вільгаццю, запахла сырой травой і знік п’янючы мядовы водар. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаламі́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; незак., каго-што.

1. Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне. Гэтак шаломіць чалавека раптоўны гром, маланка ў цёмнай ночы, зычны стук гарматы, што знянацку парушае цішу. Гартны.

2. П’яніць, адурманьваць. Піва шаломіць стомленыя галовы, робіцца трохі весялей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oporządzić się

незак.

1. прыбірацца; прыводзіць сябе ў парадак;

2. экіпіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

napędzać

незак.

1. наганяць; прыганяць; падганяць;

2. тэх. прыводзіць у рух

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

погружа́ть несов.

1. (опускать) апуска́ць;

погружа́ть в во́ду апуска́ць у ваду́;

2. перен. (приводить в какое-л. физическое или психическое состояние) прыво́дзіць (у што, да чаго); аго́ртваць (чым); (нагонять) наганя́ць (што);

погружа́ть в отча́яние прыво́дзіць у ро́спач;

погружа́ть во мрак аго́ртваць це́мрай;

3. (грузить) пагружа́ць, грузі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпаксемі́я

[ад гіпа- + аксі(ген) + -емія]

паніжаная колькасць кіслароду ў крыві; бывае пры парушэннях кровазвароту, захворваннях лёгкіх і інш., прыводзіць да гіпаксіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпатырэо́з

(ад гіпа- + тырэоз)

недастатковасць функцыі шчытападобнай залозы; у рэзка выражанай форме прыводзіць да мікседэмы (параўн. гіпертырэоз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыстрафі́я

(ад дыс- + -трафія)

парушэнне жыўлення тканак, органаў або арганізма ў цэлым, якое прыводзіць да паталагічных змен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рамантава́ць reparíeren vt, áusbessern vt (правіць); flícken vt (латаць); instánd sétzen (прыводзіць у спраўнасць); überhólen vt (машыну і г. д.); renovieren [-´vi:-] (будынак, памяшканне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

до́каз м. Bewéis m -es, -e; Náchweis m -es, -e;

прыво́дзіць до́казы Bewéise ánführen [erbríngen*];

рэ́чавы до́каз юрыд. Bewéisstück n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)