аліга́рх

(гр. oligarches, ад oligos = нямногі + arche = улада)

1) правіцель алігархіі 1;

2) прадстаўнік алігархіі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэлега́т

(лац. delegatus)

прадстаўнік якога-н. калектыву, арганізацыі, дзяржавы, выбраны для ўдзелу ў рабоце з’езда, канферэнцыі, перагаворах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

еўрапео́ід

(ад лац. Europa + -оід)

прадстаўнік расы, для якой характэрна светлая скура, мяккія валасы, вузкі выступаючы нос, тонкія губы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

со́лтыс, ‑а, м.

1. У буржуазнай Польшчы, у тым ліку ў Заходняй Беларусі, — сельскі стараста. Вярнуліся паны.., пачалі заводзіць свае парадкі.. Войтаў, солтысаў пазаводзілі. Колас. Лукаш Шульга, якога палякі паставілі за солтыса, усіх рагазінцаў конна і пеша выганяў рамантаваць грэблю... Сабаленка.

2. У Польскай Народнай Рэспубліцы — прадстаўнік інтарэсаў сялян вёскі ў грамадскім народным савеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коміваяжо́р

(фр. commis voyageur)

прадстаўнік фірмы, які раз’язджае з узорамі тавараў і збірае заказы, заключае гандлёвыя здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

коміваяжо́р

(фр. commis voyageur)

прадстаўнік фірмы, які раз’язджае з узорамі тавараў (або іх каталогамі) і збірае заказы, заключае гандлёвыя пагадненні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пігме́й, ‑я, м.

1. Прадстаўнік карлікавых плямён Цэнтральнай Афрыкі, Паўднёва-Усходняй Азіі і Акіяніі. // Пра чалавека маленькага росту. Комін відаць на многа кіламетраў навокал. Акурат — строгі палец велікана, што паказвае пігмеям на вечнае неба. Бядуля. // Пра прадмет, жывёліну, расліну вельмі малых памераў.

2. Нікчэмны, абмежаваны чалавек. Згіньце, Пігмеі і душагубы, Аматары склок І майстры інтрыжак. Кірэенка.

[Грэч. pigmáios — велічынёй з кулак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

delegate

1. [ˈdelɪgət]

n.

дэлега́т -а m., дэлега́тка f.; прадстаўні́к -а́ m., прадстаўні́ца f.

2. [ˈdelɪgeɪt]

v.

1) пасыла́ць або́ прызнача́ць каго́ дэлега́там, дэлегава́ць

2) перадава́ць паўнамо́цтвы

3) даруча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Латы́ш 1 ’прадстаўнік асноўнага насельніцтва Латвіі’ (ТСБМ), прым. латышскі (ТСБМ), латыські (Касп.). Укр. лати́ш, рус. латы́ш, польск. łotysz, чэш. Lolyš. У бел. і ўкр. антрапаніміі сустракаюцца асновы з ла‑ і ло‑. Узыходзіць да лат. latvieši ’латышы’ (< latvietis), літ. lãtvis, якія паходзяць ад назвы р. Late (Мікала, Slavia, 15, 162; Фасмер, 2, 466).

Латы́ш 2 ’вялікі збан з адной ручкай’ (Сл. паўн.-зах.). Да этноніма латыш (відавочна, форма збана пашырылася з Латвіі). Параўн. назву касы літоўка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́йкер

(англ. biker)

прадстаўнік нефармальнага маладзёжнага руху, удзельнікі якога раз’язджаюць на матацыклах на вялікай хуткасці па гарадскіх вуліцах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)