авало́даць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. кім-чым. Узяць сілай, захапіць, завалодаць.

А. крэпасцю.

2. перан., кім-чым. Падпарадкаваць сабе, надаць чаму-н. патрэбны кірунак.

А. увагай.

А. сабой (вярнуць самавалоданне, супакоіцца).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., кім-чым. Ахапіць, апанаваць (пра стан, думкі, пачуцці).

Стома авалодала ўсім целам.

4. перан., чым. Трывала засвоіць што-н., вывучыць, навучыцца карыстацца.

А. замежнай мовай.

А. прафесіяй.

|| незак. авало́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. авало́данне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cover​2 [ˈkʌvə] v.

1. накрыва́ць; засціла́ць, пакрыва́ць; аху́тваць; закрыва́ць

2. (up) скрыва́ць, хава́ць; уто́йваць (пачуцці);

cover up for smb. infml пакрыва́ць, выгаро́джваць каго́-н.;

cover up one’s nervousness хава́ць нерво́знасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mixed [ˈmɪkst] adj. ме́шаны, зме́шаны, змяша́ны;

mixed feelings зме́шаныя/дваі́стыя пачу́цці;

mixed marriages зме́шаныя шлю́бы;

a mixed education суме́снае навуча́нне;

a mixed company разнашэ́рсная кампа́нія;

mixed doubles зме́шаныя па́ры (у тэнісе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выхо́ўваць erzíehen* vt, gróßziehen* аддз. vt (дзяцей); ánerziehen* vt (пачуцці і г. д.);

выхо́ўваць у дзяце́й паша́ну да пра́цы die Kínder zur Áchtung vor der Árbeit erzíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маскірава́ць

(ням. maskieren, ад фр. masquer)

1) закрываць, прыкрываць што-н., робячы непрыкметным, нябачным (напр. м. ваенную тэхніку);

2) перан. скрываць учынкі, пачуцці чым-н. паказным, штучным (напр. м. свой намер).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

entzünden

1.

vt запа́льваць, падпа́льваць

2) перан. распа́льваць (пачуцці)

entzündet sein — мед. быць запа́леным

2.

∼

(sich) 1) загара́цца, успы́хнуць

2) мед. запаля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абле́глы, ‑ая, ‑ае.

1. Які аблёг, ушчыльніўся, набыў трывалую паверхню. [Магіла] была агароджана, і.. [Завішнюк], абапёршыся на агароджу, доўга глядзеў на аблеглы жоўты пясок, які ўжо зарос травой-сіўцом і верасам. Пташнікаў.

2. Які перастаў трывожыць, рупіць; супакоены, аціхлы. [Турка] поўнілі перажытыя і яшчэ не аблеглыя пачуцці. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

raging [ˈreɪdʒɪŋ] adj.

1. ве́льмі мо́цны (пра пачуцці або боль);

raging thirst нясце́рпная сма́га;

raging headache нясце́рпны галаўны́ боль;

raging jealousy лю́тая рэ́ўнасць

2. шалёны; раз’ю́шаны; неўтаймава́ны;

a raging sea раз’ю́шанае мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прытушы́цца, ‑тушыцца; зак.

1. Стаць менш яркім; зацямніцца. Вербы крыху памутнелі, прытушыліся змрокам. Глуха і цяжка ўздыхае Дняпро. Ракітны. [Іван] з задавальненнем падумаў, што пад дажджом прытушыцца, пацямнее яго паласатая, бачная здалёк стракатасць. Быкаў.

2. перан. Аслабіцца, стрымацца (пра пачуцці). Прытушылася нервовая рашучасць у зыркіх вачах Жука. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязме́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які немагчыма або цяжка вымераць. Бязмерная глыбіня. Бязмерная вышыня.

2. перан. Надзвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці). Заламаў дзед на галаве рукі і з бязмерным горам пазіраў на Панаса. Колас. [Колышаў] адчуваў бязмерную нянавісць да тых, хто прымушаў пакутаваць і катаваў гэтых людзей. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)