дысідэ́нт

(лац. dissidens, -ntis = нязгодны)

1) той, хто адступае ад пануючага ў краіне веравызнання; вераадступнік;

2) палітычны іншадумец.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кры́зіс, -су м., в разн. знач. кри́зис;

эканамі́чны к. — экономи́ческий кри́зис;

пасля́ ~су хво́ры стаў папраўля́цца — по́сле кри́зиса больно́й стал поправля́ться;

○ паліты́чны к. — полити́ческий кри́зис;

ура́давы к. — прави́тельственный кри́зис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амфіктыяні́я

(гр. amphiktyonia)

рэлігійна-палітычны саюз плямён і гарадоў у Стараж. Грэцыі для сумеснай аховы свяцілішчаў, адпраўлення культур і вырашэння мірным шляхам канфліктаў паміж яго членамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зі́бенбунд

(ням. Siebenbund)

палітычны саюз сямі швейцарскіх кантонаў у 1830—1840-я гг., заснаваны з мэтай узмацнення цэнтралізацыі дзяржавы і дэмакратызацыі яе палітычнага ладу (параўн. зондэрбунд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

транса́кцыя

(лац. transactio = здзелка)

1) дагавор (палітычны, юрыдычны), які суправаджаецца ўзаемнымі ўступкамі;

2) банкаўская аперацыя, перавод грашовых сродкаў (у т.л. за мяжу) для якіх-н. мэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БУРГІБА́ Хабіб Бен Алі

(н. 3.8.1903, г. Манастыр, Туніс),

палітычны і дзяржаўны дзеяч Туніса. Скончыў юрыд. ф-т Сарбоны і Вышэйшую паліт. школу ў Парыжы (1927). З 1934 ген. сакратар партыі «Новы Дустур» (з 1964 — Сацыяліст. дустураўская партыя). Першы прэм’ер-міністр (1956—70) незалежнага Туніса, у 1957—87 прэзідэнт краіны. Звольнены з пасады пасля ўрадавага перавароту.

т. 3, с. 347

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мондыялі́зм

(ад фр. mondial = сусветны)

1) глабальнае мысленне, агульначалавечы светапогляд, які разглядае насельніцтва Зямлі як адзіную папуляцыю;

2) грамадска-палітычны рух за ўстанаўленне ўлады адзінага сусветнага ўраду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

утвары́ць сов., в разн. знач. образова́ть;

у. прамы́ ву́гал — образова́ть прямо́й у́гол;

рака́ ўтвары́ла дугу́ — река́ образова́ла дугу́;

у. вае́нна-паліты́чны саю́з — образова́ть вое́нно-полити́ческий сою́з;

у. камі́сію — образова́ть коми́ссию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кульбі́т

(фр. culbite)

1) акрабатычны пераварот-перакат наперад з апорай на рукі;

2) перан. дзіўны ўчынак, нечаканая выхадка (напр. палітычны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

плутакра́тыя

(гр. plutokratia, ад plutos = багацце + kratos = улада)

палітычны лад, у якім дзяржаўная ўлада належыць кучцы самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)