скалду́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Зблытаць, скудлаціць (валасы, шэрсць і пад.), ператварыць у калдуны ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.

Спец. Звязваць струной, рэменем (звычайна морду злоўленай жывёліны). Струніць воўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Спец. Веславаць назад для руху кармой уперад, для тармажэння або павароту лодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -гу́льнены; зак., што.

1. Падвесці вынікі чаго-н.

П. суму выдаткаў.

2. Зрабіць абагульняючыя вывады.

П. думкі папярэдніх даследчыкаў.

|| незак. падагульня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падагульне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абпраме́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Накіраваць на каго‑, што‑н. прамяні; падвергнуць уздзеянню якіх‑н. прамянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назеляні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што і чаго.

Разм. Афарбаваць што‑н. у зялёны колер; зрабіць вельмі зялёным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Барабаніць некаторы час. Галаўня прыкурыў цыгарэту і, пыхкаючы, пабарабаніў па стале пальцамі. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздрако́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Раскрытыкаваць, моцна насварыцца, прабраць каго‑н. Раздраконіць супрацоўніка на сходзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Парушыць цэласнасць, адзінства (камплекта, сукупнасці чаго‑н.). Разрозніць гарнітур. Разрозніць сталовы набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струме́ніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніць; незак., што і без дап.

Цячы струменем, струменямі; пашыраць, вылучаць (пах, святло і пад.).

Ручаёк струменіць з-пад арэхавага куста. 3 лесу струменіць пах смалы (перан.: вылучае пах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)