Се́ўкаць ‘гаварыць (злосна)’ (ТС). Няясна, параўн. сяўрэкаць ‘тс’, ся́ўкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скурто́ніць ‘набыць з дапамогай махінацыі, нячэсна’ (Сл. рэг. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Смегава́цца (сьмігува́цца) ‘гараваць у нястачы’ (Юрч.). Няясна; параўн. смігануць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Страдал ‘рыба сырць, Vimba vimba L.’ (Дэмб. 1, 46). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сына́лька ’ягадны напітак’ (Сцяшк. Сл.), сіна́лька ’ліманад’ (Жд. 2). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сырыне́ць ’надакучаць’: мне сырынея гэту яду варыць (Сцяшк. Сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́мкаць ’размаўляць павольна, паціху’ (Юрч. Вытв.). Няясна; відаць, гукапераймальнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тлява́цца ’ацірацца, знаходзіцца’: у хаце тлююцца (чач., Жыв. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тра́нкі ’карункі (вышыўка) на кашулі’ (ашм., Сл. рэг. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ґе́гаўка ’валляк’ (Жд. 1). Няясна. Ці не звязана з ге́гаць, ґе́ґаць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)