progress

1. [ˈprɑ:gres]

n.

1) по́ступ -у m., разьвіцьцё n., рост, прагрэ́с -у m.

2) рух напе́рад

2. [prəˈgres]

v.i.

1) рабі́ць по́ступ

2) ру́хацца, ісьці́ напе́рад (пра пра́цу, прае́кт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неўтаймава́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога цяжка, немагчыма ўтаймаваць, стрымаць, сцішыць. Светлае, ласкавае неба, неўтаймаваны.. акіян прыцягвалі да сябе позірк. Гамолка. Пасля вячэры неўтаймаваная моладзь сабралася на клубнай пляцоўцы зноў. Васілевіч. // Уласцівы такому чалавеку. Неўтаймаваная натура. // Надзвычайны ў сваім праяўленні, вельмі моцны. — Што, я ў цябе пытаюся? — .. [бацька] зноў кінуў на Міхася позірк, у якім было поўна неўтаймаванай лютасці. Дамашэвіч. Усе жылі адным неўтаймаваным жаданнем — наперад, наперад! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцягну́цца, ‑цягнецца; зак.

1. Апусціцца, абвіснуць пад цяжарам чаго‑н. Вяроўка абцягнулася.

2. Паправіць на сабе адзенне. Шэмет моўчкі ўстаў, абцягнуўся, абтрапаўся і зрабіў крок наперад. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́гадзя, прысл.

Зараней, наперад. Не за гарамі была гарачая пара сяўбы. І людзі загадзя рыхтаваліся да яе. Курто. [Аленка] загадзя сабрала свае кнігі.. і чакала дня ад’езду. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранда́д

(фр. rondade)

пераварот наперад з паваротам пры разбегу без страты хуткасці руху ў гімнастычных і акрабатычных скачках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

смакава́ць несов.

1. прям., перен. смакова́ть;

с. ко́жны глыто́к — смакова́ть ка́ждый глото́к;

с. анекдо́т — смакова́ть анекдо́т;

2. про́бовать;

с. напе́рад — предвкуша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Vrmarsch

m -(e)s, -märsche рух напе́рад, на́ступ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

make great strides, make rapid strides

зрабі́ць вялікі по́ступ, ху́тка ру́хацца напе́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

предначерта́ть сов., высок.

1. прадвы́значыць; вы́значыць (напе́рад); (предписать) прадпіса́ць; (указать) указа́ць;

2. (дать в удел) наканава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́дамы, ‑ая, ‑ае.

Наперад добра вядомы; несумненны. Мікола мог гаварыць заведамую няпраўду або неймаверную лухту, але ўмеў падаць яе так пераканальна.., што ўсім хацелася верыць у яе. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)