сляпі́цца, сляплю́ся, сле́пішся, сле́піцца; незак.

1. Псаваць сабе зрок.

С. над кнігаю.

2. Пра немагчымасць глядзець (ад яркага святла і пад.).

Слепяцца вочы ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прына́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Кавалак ежы, а таксама (перан.) усё тое, што прываблівае.

П. для рыбы.

|| прым. прына́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́леч, -ы, мн. да́лечы, -аў, ж. (разм.).

1. Далёкае месца, аддаленая мясцовасць.

Не паеду ў такую д.

2. Вялікая прастора, прасцяг.

Блакітная д. над галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́га², -і, ДМ лізе, мн. -і, ліг, ж.

Музычны знак у выглядзе дугі над нотамі, які паказвае, што іх трэба выконваць звязна, без перапынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Больш і лепш падумаць, памеркаваць.

Р. над прапановай.

2. Падумаўшы, змяніць ранейшую думку; адумацца.

Раздумаўся, не варта будаваць дачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

biedzić się

незак. мучыцца; пацець (над чым);

biedzić się nad zadaniem — пацець над задачай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

altitude

[ˈæltɪtu:d]

n.

1) вышыня́ f.; вышыня́ над узро́ўнем мо́ра

2) высо́кае ме́сца n.

3) Astron. вышыня́ зо́ркі над гарызо́нтам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sunshade [ˈsʌnʃeɪd] n.

1. парасо́н (ад сонца)

2. наве́с, тэнт, маркі́за (над вітрынаю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mantel

[ˈmæntəl]

n.

палі́ца f., карні́з над камі́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Перапру́дка ’ператрэсванне ношанай бялізны ў лазні над гарачым вуголлем’, перапру́жываць ’ператрасаць бялізну над вуголлем’ (Нас.), рус. смал. перепру́живать ’тс’. Да пера- (гл.) і пру́дзіць ’вытрэсваць над гарачым вуголлем у лазні блохі і вошы з адзення’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)